Kiedy ambicje Luny przerastają twoje własne.
Wilcza natchnęła...

Kiedy za wszelką cenę chcesz ratować wątek fabularny...

Natan próbuje zatrzymać Ivi...

WILKOŁAK - GENTELMEN
Zainspirowane przez Patricka ;D

[pbcowy śpioszek] [pierwsze spotkanie] Javier -Ale do rzeczy. Im szybciej to ogarniemy, tym szybciej będę mógł pójść spać.- wskazał ręką półki z bronią.-Co wiesz o tym sprzęcie?- Było tam sporo pistoletów, kilka modeli strzelb, jakieś karabiny... Nic, co rozniosłoby cały budynek. Essy nieco zdezorientowało wspomnienie o spaniu. - Ponoć miałeś mnie gdzieś później zaprowadzić. Rozumiem, że już nie dzisiaj. . Javier zrzucił z siebie tylko bluzę, zdjął buty i odpiął broń od pasa. Rozłożył się pod ścianą, zostawiając Essy mniej więcej połowę miejsca. Raczej mniej niż więcej. - Ruszamy wcześnie, więc dużo nie zdążymy zrobić. Jednak po drodze będzie mnóstwo czasu. - oczywiście chodziło mu o czas na spanie. A niby na co? . Javier zasnął dość szybko. Sen miał cichy i czujny, pewnie obudziłyby go same wibracje. . Brak okien powodował, że gdy tylko wygasł ekran telefonu, w pomieszczeniu zrobiło się ciemno choć oko wykol. Javier, który zdążył zasnąć w dosłownie kilka sekund nawet nie zwrócił na to uwagi. . Javier - Nie. - powiedział, ale dalej chyba nie zamierzał brnąć. Odchylił głowę opierając ją o ścianę za sobą. - Odpocznij, na miejscu nie będzie czasu na odsypianie podróży. . Javier również potrzebował sporo czasu, by zasnąć. To, co powiedział o śnie było tak naprawdę ucieczką. Nie chciał opowiadać historii tej protezy,a już na pewno nie tej poznanej ledwie wczoraj nietypowej kobiecie. . Javier pokiwał głową. Wziął Essy na ręce i przełożył ją na łóżko. Nakrył kocem, a sam położył się obok, bez koca. Za ciepło było na koc,choć ten i tak był cienki. . Javier - Dobranoc. - podłożył sobie ręce pod głowę i zamknął oczy,ale nie zasnął jeszcze dłuższy czas. . Javier uśmiechnął się lekko. Był zmęczony, ale nie chciał wyjść na słabego. Zresztą i dłuższe dni się nie sypiało i jakoś się żyło. Objął Essy i przyciągnął ja do siebie delikatnie, jakby bał się jej coś złamać. Oparł ją o siebie. Włączył się w nim instynkt opiekuńczy. Nigdy nie miał młodszej siostry, a młodszy brat uznałby go za dziwaka gdyby tak zrobił. Więc skąd...? . Javier uśmiechnął się rozczulony. Zmartwił go trochę przyśpieszone bicie serca, ale może to u kobiet normalne? Lekko ją głaskał po głowie. Rany, co się z nim działo? Może lepiej się nie zastanawiać? Odetchnął. W końcu ręka z głowy zsunęła się niżej, po prostu ją obejmując, a policzek opadł na włosy. Spokój, cisza, biedna mała istotka śpiąca obok...To był właściwy stan, podobało mu się tak jak było. Stopniowo jego oddech uspokajał się, oczy się zamykały. Zasnął. . Javier -Cieszę się.-pogłaskał Essy. Tym razem to on zasnął pierwszy. Można powiedzieć, że całkiem szybko poszło

Taka ściągawka jakby ktoś nie rozumiał relacji moich postaci

Wszystkie trzy przeszły jednocześnie. I wszystkie (prócz Agasharr) w tym samym momencie padły trupem przed drzwiami portalu. Patriel podszedł do zwłok - No ładnie. Keisuke - Co im się stało Patrielu? Patriel - Jak mniemam poszli do świata umarłych, a tam jako tako materii organicznej nie ma... to ich ciała zostały tu, a dusze poszły tam. Sądzę, że te ciała nie mogą tu tak bezwiednie leżeć... Odstraszą potencjalnych nowych klientów - pokręcił głową. Keisuke - Pomóc ci? Patriel - Pewnie. Posadź je przy stoliku i postaw obok jakieś puste szklanki i butelki. Keisuke pomógł ułożyć ciała tak by wyglądały na zalane w trupa.

Natan - O jest! - pokazał na bar niskich lotów - Tam zjemy rybkę. Cathrine spojrzała gdzieś w bok.- Ale czemu?- spytała powietrza. Natan już wiedział, że mówiła do swojej demoniej "mamy" -Mina mówi, że to może być niebezpieczne... Natan - To zamówimy bez ości.

Reakcja wewnętrzna Felixa kiedy pojął działanie mechanizmu Iki https://www.youtube.com/watch?v=uwmeH6Rnj2E