Nieznany Mężczyzna nie kucał, ani nie osłaniał się za żadną ze ścian. Stał w cieniu, niewidoczny dla młodego smoka. Zaledwie pisklęcia. Czuł na skórze lekki wiatr i wiedział, że gdy ten przestanie wiać bądź zawieje w drugą stronę, bestia przestanie zajadać się krową i z zaciekawieniem spojrzy w jego kierunku. Czekał na ten właśnie moment. Wejście do bazy nie było problemem. Mężczyźni pilnujący wejścia kazali mu iść w diabły i wydurniać się gdzieś indziej, gdy zobaczyli jego maskę. W końcu dzieciaki podchodziły pod wejście z taką właśnie maską na twarzy, by się powygłupiać. Mężczyzna sam zadbał o to, by właśnie takie zabawy były im w głowie. W końcu jednak strażnicy spostrzegli, że nie mają przed sobą wyrośniętego nastolatka, ale było już za późno. Pierwszego uderzył w gardło, jego jabłko Adama wskoczyło do środka i coś chrupnęło. Drugiemu podciął nogę. Uderzył głową o kant schodów. Później mężczyzna nie musiał już używać siły. Zgrabnie omijał strażników, doskonale znając ich położenie. Nie skradał się jednak. To nie było w jego stylu i każdy, kto go znał, wyśmiałby taką możliwość. Szedł spokojnym, równym krokiem. Walkę zaczynał dopiero, gdy znalazł się na wyciągnięcie ręki od przeciwnika. Starał się też nie biegać. W pościgu za ofiarą bądź ucieczką przed ostrzałem było coś uwłaczającego. W pośpiechu było coś uwłaczającego. Nie, mężczyzna nigdy się nie spieszył. Wiatr zmienił kierunek, a ślepia smoka skierowały się na bardzo niewyraźną sylwetkę skrytą w mroku. To była ta chwila. Mężczyzna poszedł przed siebie, w kierunku swojej zdobyczy. Maska zasłaniała całą twarz z wyjątkiem oczu. Z tych ostatnich nie dało się jednak niczego wyczytać. Po co przyszedł do smoka ten mężczyzna? Weźmie mu krowę? A może przyniesie nowy smakołyk? Stworzenie było ciekawe. Niczego się nie spodziewało. Pozostało takie do ostatniej chwili. Mężczyzna splótł dłonie za głową i zamachnął się nimi, naprężając mięśnie. jedno uderzenie w kark wystarczyło, by całkowicie obezwładnić zwierzę. Cielsko smoka głośno upadło na podłogę. Czy jeszcze żył? To nie miało znaczenia, bowiem w dłoni, która sekundę wcześniej z siłą byka uderzyła w jego kark, pojawił się błyszczący, duży nóż myśliwski. Ostrze zagłębiło się pod czaszką smoka z pewnym charakterystycznym, złowieszczym chrzęstem. Mężczyzna zaczął kroić. Pięć minut później zawołano na alarm, ponieważ ktoś natknął się na zwłoki dwóch strażników. Dwadzieścia minut po alarmie znaleziono cielsko młodego smoka z wykrojoną głową. Ta leżała zresztą całkiem blisko. Niemalże nienaruszona, nie licząc brakujących gruczołów wydzielających ogień. Godzinę od tego wydarzenia mężczyzna zatrzymał konia przy zajeździe. Wszedł tylnymi drzwiami, gdzie czekała już na niego kochanka. Rumiane, złotowłose dziewczę lat dziewiętnastu, bardzo przypominające Roszpunkę z bajki.