Od najmłodszych lat pragnął zostać rycerzem i pod tym kątem był wychowywany. Uczył się szermierki, jazdy konnej, heraldyki, etykiety oraz wiedzy o koniach. Co do ostatniego, nasz bohater ma w pamięci "Nie synu! Nie mówi się czarny! Tylko Kary! Masz szczęście że twój rycerz tego nie słyszy, bo byś dostał" Przyswojenie całej tej wiedzy o koniach przychodziło mu z trudem, ale dzięki swej zawziętości po paru latach w końcu zapamiętał to wszystko. Chłopak od zawsze uwielbiał słuchać opowieści i ballad o rycerzach. Marzył o zostaniu człowiekiem honoru i męstwa, pomagającym biednym, stereotypowym rycerzu zakutym w stal na białym koniu. Nie pozostawał więc bezczynny, trenował więcej niż było od niego wymagane. Szczególnie upodobał sobie walkę na kopie oraz miecze i pod okiem starszych braci, ojca i fechmistrza zgłębiał te tajniki.

Po treningach uwielbiał spędzać czas z rodzinną, czy to na polowaniu czy rozmowie w ogrodach. Ma bardzo bliską więź z młodszą od siebie siostrą oraz starszymi siostrami Marion i Elyaną.

 Magnus polubił także strasznie starszego od niego brata, bękarta ojca - Edmyna. Najstarsze rodzeństwo było zwykle zdystansowane do niego, ponieważ nie mieli wielu wspólnych zainteresowań. Uznawał go za prawowitego członka rodziny. Uwielbiał słuchać jego historii, bawić się, walczyć na miecze i jeździć konno w jego towarzystwie. Kiedy Edmyn go pochwalał, młodzik czuł się tak dumny, jak to możliwe. Ucieczka starszego brata do nieznanych ziem pogrążyła go w smutku na jakiś czas, jednakże wtedy zwrócił się z prośbą o nauki do drugiego brata, Gwyna. Z nim jednakże nie współpracowało mu się tak dobrze jak z Edymnem.

Nie zapomnimy także o tym że, chłopak uczył się jak zostać giermkiem, toczył on beczki, czyścił kolczugi i polerował miecze od czego jego ręce i nogi stały się twardsze i silniejsze oraz nabrał olbrzymiej kondycji.

 W wieku 15 lat musiał opuścić swą rodzinę ze względu na tradycję rodziny. Polegała ona na zabiciu ogromnego stwora mieczem rodowym, który się otrzymuje się od ojca i ścina głowę dla stwora, na dowód męstwa. Jego siostry wraz z matką rozpłakały się podczas pożegnania z chłopakiem, bały się że nigdy nie wróci, a co gorsza wróci na tarczy. Jego bracia wraz z ojcem natomiast, byli twardzi i pożegnali go jedynie słowami ich rodu. ,,Naostrzone i Gotowe" tak właśnie brzmią te słowa. Odpowiedział im tym samym i ruszył w świat w poszukiwaniu chwały dla swego rodu!