- Savoir vivre - zawsze, nawet jeśli ktoś próbuje wyprowadzić go z równowagi.

- Bez skrupułów manipuluje ludźmi jeśli jest mu to na rękę

- Wydaje się moralnie elastyczny

- Pracoholik

- W głębi duszy wierzy, że ludzkość jest skazana na porażkę

Sądzi, że ludzie przede wszystkim potrzebują poczucia stabilności, dlatego do kwestii wyjścia na powierzchnię ma stosunek ambiwalentny. Zdaje sobie sprawę, że jest ono konieczne, bo przecież system podtrzymywania życia nie będzie działał wiecznie, jednak z drugiej strony może nieść duże ryzyko zarówno utraty kontroli nad schronem jak i choroby popromiennej u wszystkich mieszkańców jeśli tylko otworzą śluzy a w jej efekcie szybkiej i bolesnej śmierci. Żywi cichą nadzieję, że schron jednak nie jest ostatnią enklawą ludzkości.

Zdecydowanie stawia dobro ogółu ponad pojedynczą jednostkę. Poglądowo: jeśli jednostka próbuje otworzyć właz reaktora i napromieniować cały schron, należy ją jak najszybciej usunąć. Podobny scenariusz sprawdza się w przypadku wszelkiego rodzaju wichrzycieli i buntowników.

Według Tino na szczególną uwagę zasługują zaplecze medyczne i badawcze.

Pierwsze, bo ktoś musi trzymać schron w kupie, żeby mieszkańcy mu się nie podusili. Drugie, bo jeśli naukowcy nie znajdą sposobu na wyjście na zewnątrz, to kto?

Uważa, że w kwestii opieki zdrowotnej nie można zrobić już nic więcej - chów wsobny zniszczy każdą populację bez względu na to ile medykamentów się w nią wpompuje.