----------------------------------------------

Pochodziła z bogatej kupieckiej rodziny. Wzbogacili się na handlu materiałami, przyprawami i od czasu do czasu - kamieniami szlachetnymi. I tak wychowała się, opływając w dostatki. Wiodła lekkie, wygodne życie, nie przejmując się niczym i zwiewając z opłaconych przez rodziców lekcji. Na szczęście nieco wykształcenia zdołała nabyć. Szybko wyszło, że po ojcu ma smykałkę do handlu, dlatego nieco przymykał oko na jej wybryki. 

Niestety to co dobre zwykle kiedyś się kończy. I tak najpierw zakupione towary zostały złupione nim zdołali je spieniężyć. Rok zajęło im ponowne stanięcie na nogi, ale los znów nie był im przychylny. Spłonął cały ich dom, majątek, na dodatek matka dziewczyny zginęła w płomieniach. 

Popadli w długi, fatum ciągnęło się za nimi, podrzucając im kolejne kłody po drogi. Aż w końcu wydawało się, że znalazł się jednak promyk światła. Pan Bloodwyrm dowiedział się o osobie w Dirsan, będącej zainteresowaną sprzedażą tkanin i kamieni szlachetnych kupcowi z Lessicy. Niekoniecznie legalnie, ale na takim interesie mógł się nieźle wzbogacić. Nie wiadomo skąd załatwił niewielki okręd i załogę. Jako swojego reprezentanta wysłał wówczas szesnastoletnią córkę. Przynajmniej przez ten okres miała zagwarantowane dobre życie, posiłek, dach nad głową na jakiś czas.

Niestety odpłynęli nieco za daleko i wpadli w antycyklon, który zaciągnął ich na wyspę. Nie było możliwości powrotu. W pierwszej chwili dziewczyna uciekła od załogi, usłyszawszy jak ktoś postanowił ją obarczyć winą za nieszczęście. Ukryła się najdalej jak mogła. Niestety dla niej, nie umiała polować ni znaleźć sobie jedzenia. Kiedy głód stał się nieznośny podjęła decyzję, że spróbuje ukraść coś z wioski. Jakież było jej zdziwienie, kiedy przyjęto ją z otwartymi ramionami. 

Tutaj niestety wśród ludzi nie potrafiła znaleźć sobie miejsca. Potrafiła handlować, ale zwykła praca, niestety, była jej obca. Wszystkiego musiałaby uczyć się od podstaw. Tak minął rok, drugi, piąty. Obojętnie czego się chwyciła, zupełnie jej nie szło. Potrafiła zepsuć niemal wszystko i mimo dobrych chęci, ostatecznie wyganiali ją do innego zajęcia. I tak na okrągło. 

Gdy tylko wody zostały odblokowane, przypłynęła na powrót do Lessicy.

> Posiada żyłkę do handlu, jest przedsiębiorcza, potrafi planować inwestycje, etc. Jest to zdolność którą częściowo odziedziczyła, częściowo nauczyła się od ojca. Jeśli coś wyda jej się dobrym pomysłem, szybko zacznie planować koleje kroki, potrafi też raz dwa przekalkulować w głowie ile może stracić, ile zarobić.

> Nie jest szczególnie emocjonalna, nawet zraniona czy zszokowana będzie potrafiła ukryć to za przyjaznym - czy też można powiedzieć, fachowym - uśmiechem. W końcu z byle dziewczęciem nikt by nigdy interesów nie robił, ojciec nauczył ją, że w handlu nie można dać się ponieść emocjom.

> Potrafi zachowywać się w wyższych sferach, nieobce są jej etykieta i zasady na dworze. Od dzieciństwa była tego wszystkiego uczona, przychodzi jej więc to naturalnie. Okazanie szacunku komu trzeba, miły uśmiech, zasady zachowania na balu, przy stole czy w towarzystwie osoby o wyższym urodzeniu.

> Szybko dostosowuje się do nowej sytuacji. Nie będzie stała w jednym miejscu, dlatego, że coś się zmieniło i została wrzucona w inne otoczenie. Zacznie  wypytywać, dowiadywać się, starać się polepszyć swoją sytuację.

> Hazard. Wiadomo, że kiedy ktoś jest bogaty, ciągnie go czasem do takich zabaw, czy wyrzucania pieniędzy na trochę zabawy. Layni nie była idealną, grzeczną dziedziczką, może nawet trochę zanadto rozpieszczoną, więc kiedy się wymykała, zdarzało jej się grać w to i owo. A, że gorsza być nie mogła, szybciutko nauczyła się kantować. 

> Może jest nieco zbyt narwana, chciałaby zrobić wszystko na raz i najlepiej od razu. Na szczęście wie, że to tak ciekawa, ale cierpliwość nie jest jej mocną stroną. 

> Upartość - jeśli stwierdzi, że czegoś nie zrobi, to będzie się zapierać rękoma i nogami. Choćby była to z jej strony największa głupota.

> Zamiłowanie do przepychu. Wciąż ma w sobie nieco z tego rozpieszczonego dziecka i chciałaby wrócić do tamtych czasów. Do interesów na dużą skalę, wielkiej posiadłości, służby, drogocennych strojów. 

Rodowy klejnot. Jest to cenny rubin, przycięty i osadzony w srebrnej oprawie, tak, że przypomina smoczy łeb z metalowymi rogami (Bloodwyrm czyli krwawy smok, stąd taki a nie inny klejnot). Z tyłu wygrawerowano imiona jej rodziców i dziadków. Z pewnością gdyby zechciała go sprzedać, dostałaby za to mały majątek, jednakże jest na swój sposób dowodem jej przynależności do rodu.

Przedsiębiorcza, chętna do pracy osóbka. Nie ma problemu z nawiązywaniem kontaktów. Dość inteligentna, czasem tylko zdarza jej się zachowywać nieobliczalnie. 

Jako, że pochodzi z niegdyś bogatego i poważanego rodu, posiada dość obszerne wykształcenie. Czytanie i pisanie przychodzi jej szybko, tak samo wszelkie rachunki, obliczanie czegokolwiek w głowie. Jeśli nadarzy się jakaś okazja by się wzbogacić, odbudować swój dom i odnosić ród, z pewnością jej nie przepuści. Najchętniej zajęłaby się handlem, jak niegdyś jej ojciec.

Jej relacje z rodziną były dość dobre, szczególnie zżyta była z ojcem, jako, że w niektórych sprawach i z charakteru byli dość do siebie podobni. Matkę również kochała i mocno przeżyła jej śmierć w pożarze. 

Zna się na etykiecie, kojarzy nazwiska (i osoby) z ważnych rodów, choć teraz po pięciu latach przerwy, czasem przychodzi jej to z trudnością.

Jasne włosy, po trafieniu na wyspę obcięła dość krótko, jednakże już sięgają ramion. Skręcają się w loki, zwykle jednak związane. Oczy szare, z niebieskimi akcentami. Poza tym jasna cera, delikatne rysy szlachcianki. Jest raczej średniego wzrostu, zwykle sprawia wrażenie pewnej siebie. 

Za czasów gdy jeszcze jej rodzina opływała w dostatki, chętnie nosiła drogocenne, zgodne z modą suknie, drogą biżuterię i co tam jeszcze. Czasem kiedy się wymykała gdzieś zakładała nieco bardziej przeciętny strój. Aktualnie nosi prostą koszulę, spodnie, sięgające do kostek buty. Czasem skórzaną kurtkę. 

Z biżuterii nosi jedynie wisiorek, rodową pamiątkę która zwykle schowana jest pod kołnierzem koszuli.

Ubiór na bal