Urodził się w Anglii, był potomkiem szlacheckiej rodziny, jednakże (co rzecz jasna było im niewygodne) z nieprawego łoża. Ojciec był jednym z tych którzy lubili się zabawić a matka przypadkową posługaczką jaka się napatoczyła. Miała szczęście, że nie zauważono szybciej, jak "przybrała na wadze" bo życie stracić mógłby nie tylko nienarodzony Gabriel.

Kiedy się zorientowała co może jej grozić, wyjechała na wieś do rodziny i tam urodziła. Niedługo po tym zmarła z powodu infekcji. Gabriel wychował się w towarzystwie kuzynów. Któregoś wieczora, gdy zamiast iść spać, schował się w głównej izbie, studiując zwiniętą z miejscowego kościółka książkę, zdołał przypadkiem podsłuchać rozmowę wujostwa. I tak dowiedział się o swoim pochodzeniu. Mając zaledwie kilkanaście lat zwiał z domu i poszedł szukać swojego ojca.

Mimo dowodów na jego pochodzenie, jak można było się spodziewać - nie przyjęto go wcale ciepło. Cud, że zdołał przeżyć po tym jak go wykopano z domu i jeszcze nasłano zabójcę. Zwiał i przyłączył się, poniekąd przypadkiem, do piratów, którzy zatrzymawszy się w pobliskiej zatoce, planowali zaatakować i złupić miasteczko. Podał im kilka przydatnych informacji. Przyłączył się do ataku. Ojca który się go wyrzekł, znalazł martwego, zabitego przez kapitana podczas napadu. Ściągnął z jego ręki rodowy pierścień i to była ostatnia pamiątka łącząca go z tym życiem nim ruszył na morze.

Długo mu zajęło, nauczenie się żeglugi, walki i w końcu wyrobienie sobie imienia i pozycji. Nie na jednym statku pływał, nie jednemu kapitanowi pomagał łupić statki. Aż zauważył nadarzającą się okazję.

Kapitan nie był najlepszy, za dużo pił, nie znał się na strategii, zdążył wnerwić podczas rejsu załogę. Za zgodą zirytowanych już nim piratów, Gabriel wyzwał go na zakład - pojedynek. Rzecz jasna nie do końca sprawiedliwy, ale kto by się przejmował. Wygrał i tak został kapitanem El Acónito.

Długie jasne włosy, które zaczesuje w warkocz albo kitę. Szare, przenikliwe oczy. Zarost w zależności od tego, jak dużo aktualnie ma do roboty (od czasu do czasu gdy sobie przypomni to się ogoli). Wysoki, postawny, sylwetka wyrobiona latami spędzonymi na morzu i walką. Rzecz jasna dzięki swojemu stylowi życia dorobił się kilku blizn. Najgorsza, długa szrama na lewej ręce wciąż doskwiera mu gdy tylko zbiera się na sztorm. Poza tym ma kilka śladów po kulach, cienki ślad tuż pod łopatką po tym, jak próbowano go w tajemnicy zadźgać.

Włosy związuje często z pomocą zniszczonej już białej chusty. Nosi białą koszulę, w nazbyt wielu miejscach zacerowaną, na szczęście nie widać tego pod skórzaną kamizelką. Do tego ciemne spodnie, wysokie buty... wszystko na tyle dobrej jakości jak dało się przy ich standardowych łupach. Jedyną pamiątką po jego prawdziwym urodzeniu jest rodowy pierścień który zawsze nosi  na ręce. Dba o to by było go widać i by ród który chciał się go pozbyć, musiał znosić obelgi w związku z tym, że ich wyrodny potomek łupi i morduje.