Został stworzony przez Boga, był jednym z Aniołów Średnich.
Jak sama nazwa wskazuje nie zajmował na początku wysokiego
stanowiska w hierarchii Anielskiej. Mimo to bardzo szybko
zaczął awansować, pomagała mu w tym przebiegłość jak i niespotykana u
Aniołów bezlitosność. Intrygi zajmowały mu prawie tyle samo
czasu co wykonywanie rozkazów, jednak w końcu jego proceder został
odkryty. W trakcie próby pojmania go zabił dwa Anioły Wyższe
jednak nie wyszedł z tej walki bez szwanku. Anioły zadały mu dwa cięcia
ostrzami, które pozostały już do końca z nim. Astaroth nie
zdołał jednak zbiec, został pojmany przez Gabriela, po krótkim czasie odbył się
proces,
na którym zdecydowano, że Astaroth zostanie strącony do
czeluści Piekła. Tak też się stało, rozkaz wykonał sam Archanioł Michael.
==================================================================================
Astaroth niestety musiał zaczynać wszystko od początku. Po
strąceniu do Piekła został przydzielony do garnizonu Demonów Niższych jako
zwykły szeregowy, jednak
dzięki swojej inteligencji i sprytowi powoli zaczął się
wspinać po szczeblach kariery wojskowej. Podczas tych bitew, w których brał
udział zdobył wiele osiągnięć.
Podczas jednej z największych bitew dotychczas stoczonych
podczas wojny Aniołów z Demonami przejął dowodzenie nad małym oddziałem.
Przejął je dlatego, że dowódca tego
oddziału został zabity. Dzięki swemu geniuszowi taktycznemu
wraz ze swoim oddziałem przedarł się na tyły wroga i zabił jednego z
ważniejszych dowódców Aniołów. Był to jeden
z najważniejszych ciosów zadanych wrogowi podczas bitwy i to
właśnie to zapewniło Demonom wygraną. Po bitwie na tamten czas Król Demonów gdy
usłyszał o dokonaniach Astarotha
przydzielił go do jednego z Legionów jako Głównego Stratega.
Był w tym Legionie drugą najważniejszą personą, zaraz po dowódcy. Właśnie wtedy
Astaroth postanowił, że pora sięgnąć
po większą władzę. Rozpoczął budowę swojej siatki
szpiegowskiej jak i budowanie wokół siebie grona zaufanych Demonów, które były
jego ostrzami.
==================================================================================
Podczas z jednego z
balów na cześć wygranej bitwy przeciwko aniołom, zebrali się wszyscy dowódcy
legionów, którzy brali w niej udział. Właśnie podczas tego balu Astaroth
doszedł do władzy nad legionem.
Astaroth wydał rozkaz swoim szpiegom aby zatruli krwią
anioła swojego dowódcę legionów. Trucizna nie działała tak jak powinna, lecz
Astaroth był na to przygotowany. Z jego rozkazu pięciu skrytobójców czekało już
na dowódcę w jego namiocie.
Gdy tylko tam wszedł skrytobójcy
ruszyli na niego, zadali mu piętnaście ran kłutych, które okazały się dla niego
śmiertelne. W ten oto sposób Astaroth zdobył władzę nad legionem.
Świat intrygi i polityki stanął przed Astarothem otworem.
Zaczął powiększać swoje wpływy. Zdobywać nowe koneksje i umacniać swoją pozycję
na dworze demonów. Nie zajęło mu długo aby zostać jednym z zaufanych samego
króla demonów.
================================================================================
Lilith była Królową demonów.
Przez długi okres czasu myślała jak zdobyć władzę tylko wyłącznie dla siebie. Z
jednej z bitew pomiędzy aniołami a demonami udało jej się pojmać jednego
Archanioła. Dzięki więźniowi podawała drobną dawkę jego krwi do jedzenia, picia
i gdy spożywał krew czarowników. Trwało to przez wiele lat, przez co Król
demonów nie mógł tego odczuć. W końcu pewnego wieczoru, gdy Lilith stwierdziła,
że Król demonów jest na tyle słaby. Zaatakowała go wraz ze swoimi poplecznikami
w jego sypialni. W tym samym udało się jej go zabić. Lilith planowała zabicie
Astarotha. Jednak jego siatka szpiegowska zdążyła na czas jego powiadomić o
próbie zamachu na jego życie. Ogłosił on Lilith zdrajczynią i rozporządził
polowanie na nią i na jej popleczników. Nie minęło to dużo czasu a Lilith była
już martwa. Czysta na jej popleczników trwała dwa lata. W tym czasie Astaroth
ogłosił się Królem demonów. W ten o to sposób zapanował nad piekłem.
Bardzo długo panował, lecz dla niego to było za mało.
Zastanawiał się jak zdobyć cały świat ludzi. Nie chciał rzucać się na głęboką
wodę tak jak to było z niektórymi władcami. Zamiast to udał się do wieszczki.
Spodziewał się starej kobiecina a bardzo zaskoczył jej wygląd. Była to młoda
blond włosa kobieta o czarnych oczach i smukłej posturze. Nim się odezwał ona
powiedziała z czym przychodzi. Trochę mu się to nie podobało jej arogancja, ale
wiedział, że na ten moment ją potrzebuje więc musiał się powstrzymać. Zapytał
się jej co chce w zamian ta odpowiedź go zaskoczyła, bo odpowiedziała mu cisza.
Długa nieznośna cisza. Mimo, że był bardzo dobry strategiem w tym momencie
chciał już mieć zarys planu. Kobieta zapytała go czy wie czym ona jest ten zaś
bezbłędnie odpowiedział. Była jedną z Zapomnianych. Od nich właśnie wzięło się
pożywienie dla nich. Od nich stworzyła się rasa czarowników i wiedźm. Kobieta
po chwili wierszem opowiada jak udaje mu się zdobyć władze. Urodzą mu się
bliźniaczki. Starsza z nadzieją na powodzenie; młodsza na zniszczenie.
Powiedziała mu również, że jeśli skrzywdzi starszą w jakiekolwiek sposób to ona
się odwróci od niego i go zabije. Te podziękował z jej słowa i szybkim ruchem
zabija ją. Nie chciał by to wszystko się wydało. Po paru dniach powoli wdrożył
plan w życie. Udało mu się uwieść niewiastę, która mimo, że była zamężna wolała
jego od swojego nieudolnego męża. Po jakimś czasie na świat urodziły się
bliźniaczki. Zauważyła, że młodsza z nich jest słabsza od starszej więc ją
zabił. Żeby uciszyć płacz drugiej córki położył obok niej martwą córkę i
dotykając jej głowy wymazuje wspomnienia o siostrze. Tak samo robi z matką
córek. Patrzy w ukryciu jak córka dorasta. Widzi jak w wieku dziesięciu lat
córka kłoci się z matką. To daje mu dobry plan, by w końcu wziąć ją do swojego
królestwa. W nocy podpala chatę w której giną jego kochanka jej mąż i czwórka
dzieci. Sama Kathrine dała się wziąć do niewoli a później na egzekucję. Płonąc
na stosie uwalnia się i niszczy wszystko wokół. Ojciec zabiera ją do siebie. Do
osiemnastu urodzin córki, przed przyjęciem mówi swojemu rycerzowi, że robi to
wszystko by jego córka była ich marionetką. Nie spodziewa się nagłego ataku
córki. Został dźgnięty mieczem prosto w serce. Jego ciało zniknęło. Gdy się
obudził to znalazł się w miejscu dość bezpiecznym by uleczyć rany. Zakamuflował
swoją moc by go nikt nie dopadł. Gdy to mu się udało to obserwował świat i
poczynania swojej córki pod postacią wilka czy kruka.
- Prawdziwa forma: Pokazywana tylko i wyłącznie demonom. Ma
wilcze łapy, tors mężczyzny, głowa wilka, czarne futro, blizny na torsie – długie
dwie blizny zadane od miecza, całe czerwone oczy – widać w nich płomienie
ognia, długie spiczaste uszy, tygrysie zęby.
- Druga forma: Trochę ludzka, śnieżnobiałe włosy, Czarne
postrzępione skrzydła- gdzie nie gdzie widać kości skrzydeł, oczy całe czerwone,
- Trzecia forma: Najbardziej ludzka, wysoki, umięśniony
mężczyzna p śnieżnobiałych włosach i błękitnych oczach.
- Czwarta forma: Ogromy czarny wilk o czerwonych oczach,
- Piąta forma: Czarny kruk, czerwone oczy, wypadające pióra,
które po chwili znowu się pojawiają by znowu odpaść.