Karta Postaci: Xavira
Xavira

Płeć: Kobieta
Rasa: Człowiek | Wiek: 13
Wzrost: 162
Waga: 51
Udźwig: 35

Klasa(Główna): Uczony
Klasa(Poboczna): Wojownik
Klan/Ród: Helidor

Historia: Urodziła się jako trzecie z kolei dziecko Aleksandra i Pelopei. Ma dwoje starszych braci: Jazona, który jest o 5 lata starszy i Telemaka, który ma 2 o dwa lata więcej. Gdy się urodziła wieszcze i astrolodzy zwiastowali władcy Erbenii, że jego córka będzie niezwykłą wojowniczką i przywódczynią, która sprawi, że zadrży świat. Narodzinom Xaviry towarzyszyły jednak również złe znaki. Mówi się, że w trakcie narodzin zakorzeniło się w jej sercu zło. Jednak rytuały, które miały ją przed tym ochronić najwyraźniej nie podziałały. Xavira odkąd tylko zaczęła chodzić i mówić, swoim zachowaniem wprawiała nie tylko wszystkich dookoła w zakłopotanie lecz strach. W wieku 5 lat potrafiła traktować służbę jak niewolników, bez przerwy ubliżała i groziła swoim opiekunom. Raz doprowadziła jednego ze swoich nauczycieli do płaczu. Okradła własną matkę, aby podrzucić dowody jednej ze służących, której chciała się pozbyć. W wieku 6 lat próbowała otruć Telemaka, ponieważ był faworyzowany przez ojca. Nie udało jej się. Z dalszych prób pozbycia się brata wstrzymała się, kiedy zaczęła wykazywać talent magiczny, przez co zyskała pożądaną uwagę swego ojca. Podpaliła jedno z rzadkich krzewów w królewskim ogrodzie dla zabawy, a na pytanie dlaczego to zrobiła wyjaśniła, że krzew nie był wystarczająco piękny żeby znajdować się w ogrodzie. W wieku 7 lat zabiła kotka jednej ze swych służących, ponieważ w trakcie zabawy ją podrapał. Sadyzm przejawiała również odcinając swoim lalkom głowy, rzucając kamieniami w ptaki i znęcając się psychicznie nad Telemakiem. Raz gdy próbowała poparzyć Telemaka, Jazon nie wytrzymał i zepchnął ją ze schodów. Od tamtej pory się nienawidzili. Aby ukierunkować jej władcze i agresywne zachowania, matka wraz ojcem znaleźli jej nauczycieli sztuk walki, akrobatyki oraz magii ognia. Bardzo szybko opanowała podstawy. Król Aleksander stara się widzieć w zachowaniu córki silną, gotową podejmować trudne decyzje władczynię lub dowódcę armii. Xavira postanowiła wykorzystać plany ojca wobec niej i postanowiła wypełniać wzorowo wszystkie polecenia. Xavira ma także przyjaciółki z wysokich rodów Erbenii: Thalię, Adrytę i Safonę. Zawsze była liderką grupy dzięki swemu urokowi, manipulacji i groźbom zyskiwała sobie posłuszeństwo wśród pozostałych dziewczynek. W wieku 9 lat została wysłana do garnizonu wojskowego, aby nauczyła się sztuki wojennej, poznała militarne możliwości Aleksandryjskiej machiny wojennej, dowodzenia, zarządzania logistyką oraz walki. Tam również sprawiała kłopoty. Generałowie, którzy mieli dbać o jej nauki i bezpieczeństwo skarżyli się, że często nie okazywała im należytego szacunku. Chwalili ją jednak za umiejętności przywódcze i posłuch, który potrafiła uzyskać wśród żołnierzy.


Broń: Noże i sztylety

Mocne strony:



Słabe strony:



Statystyki:

Ekwipunek:
Dużo by wymieniać, jako że księżniczka ma dostęp do ogromnej ilości przedmiotów tj. biżuteria, szaty, kosmetyki, książki itd. Wypiszę tylko to co osobiste lub ma obecnie przy sobie.

Szata pałacowa.
Sygnet królewski.
Królewska ozdoba na głowie.

Awatar postaci


Charakter: Praworządny zły
Opis charakteru: Xavira od urodzenia wykazywała zachowania psychopatyczne. Jest niezwykle narcystyczna. Swoje potrzeby zawsze przekładała nad potrzeby innych, chyba że widziała w nich jakąś korzyść. Ma o sobie wysokie, wręcz przesadne mniemanie, a bardzo pomaga jej w tym status i pozycja. Wykazuje kompletny brak empatii wobec innych. Potrafi słuchać i udawać współczucie dla osiągnięcia korzyści. W rzeczywistości nie potrafi zrozumieć cierpień innej osoby, co często pokazuje swym zachowaniem. Xavira nie posiada również sumienia, przez co nie wykształciło się u niej poczucie winy. Uważa, że wszystkie jej nieszczęścia są powodowane przez innych. Poprzez kłamstwa zrzuca odpowiedzialność za swoje czyny na pozostałych, często skutecznie. Ma skłonności do ciągłego kłamania i traktowania innych instrumentalnie. Poświadcza nieprawdę z taką łatwością, że obserwujący ją mogliby stwierdzić, że sama nie rozróżnia prawdy od fałszu. Mimo swego młodego wieku jest podstępną manipulantką. Doskonale potrafi rozgryźć silne i słabe strony innej osoby, zrozumieć czego pragnie, a następnie wykorzystać to do własnych celów. Jest niezwykle przebiegła. Nie odczuwa też lęku co sprawia, że wydaje się być zawsze pewna i zdecydowana w każdej sytuacji. Nic sobie nie robi z kar. Często nie słucha się poleceń i nie przestrzega zasad, a jeżeli postępuje jak należy, to tylko dla pozorów lub uzyskania korzyści. Skłonna jest do agresji i zachowań sadystycznych. Pozbawiona jest głębszych uczuć jak miłość, za to często poddająca się impulsywnemu gniewowi. Potrafi być bardzo kalkulatywna i odłożyć zemstę na później. Aby zaspokoić oczekiwania otoczenia często "odgrywa rolę" uroczej dziewczynki, posłuszną swym rodzicom, starającą się osiągnąć doskonałość we wszystkim co robi. Pomaga jej w tym niezwykła elokwencja i urok osobisty. Jest niezwykle ambitna. Pragnie uwagi, poczucia dominacji i władzy. Jej superego jest bardzo wątłe, jednak jest kilka zasad, które ją ograniczają. Wyznaje, że ludzie są "nadrasą" i ich przeznaczeniem jest panowanie na Kronie. Uważa, że powinnością wszystkich ludzi jest służenie władcy i ojczyźnie.


Wygląd: Szczupła, wysoka dziewczynka o czarnych włosach spiętych z tyłu. Ma jasną cerę i brązowozłote oczy. Jej twarz jest często bez żadnego wyrazu. Jednak w towarzystwie jej mimika i gestykulacja potrafią być aż nadto wymowne. Potrafi rzucić tak niezwykłe, pełne agresji spojrzenie, że już samo to wystarczy, żeby kogoś zdominować i wzbudzić w nim lęk. Jej uśmiech również jest nietypowy. Można by powiedzieć, że odczuwa raczej satysfakcję i dumę niż faktyczną radość. Jako dama dworu, stoi i porusza się zawsze wyprostowana. Jej postawa zawsze sugeruje pewność siebie i wyższość. Często składa ręce za plecami.


Ubranie: Księżniczka ubiera luźne szaty, które są wygodne i nie krępują jej ruchów a równocześnie są dostatecznie piękne jak na księżniczkę Aleksandrii. Nie stroni jednak od noszenia spodni i pancerza.
Informacje o postaci:
Akcja zaczyna się dwa lata po tym jak Aleksander wysłał swego pierworodnego syna Jazona, aby rozprawił się z buntownikami z nad granicy z TriSowi. Jazon ginie w trakcie zwycięskiej bitwy. Według świadków został zdradzony i zaatakowany przez kilka osób z jego straży przybocznej. Zabójcy nie zostali pochwyceni. Król Aleksander był załamany śmiercią pierworodnego, który był bardzo obiecującym następcą tronu. Wkrótce pojawiły się pogłoski o tym, że w zamachu brała udział tajna organizacja terrorystyczna o nazwie Wieczny Zmierzch, mającej swe korzenie w TriSowi. Dalsze działania agentów króla doprowadziły do stwierdzenia, że Wieczny Zmierzch od lat bardzo czynnie działa w Erbenii w celu destabilizacji kraju, dokonując zamachów oraz opłacając szpiegów i bandytów. Po tym jak ktoś zbeszcześcił świątynie Kefa tuż pod okiem kapłanów i paladynów, nie ma wątpliwości że wróg czai się w Patronute Pal. W obawie o zamach stanu, cała rodzina królewska przebywa w pałacu a w mieście wprowadzono stan wyjątkowy. Czego tak naprawdę chce Wieczny Zmierzch? Kto nim kieruje? Czy dwór królewski również został zinfiltrowany przez szpiegów Zmierzchu? Czy i komu uda się uchronić królestwo przed upadkiem i pomścić śmierć syna władcy Erbenii?

Inni bohaterowie:


Thalia - kuzynka Xaviry. Są równolatkami. Wesoła, lubiąca żarty, bardzo energiczna. Chuda jak patyk, ma czarne włosy spięty w warkocz i niebieskie oczy. Często przez swoje zamiłowanie do łamania reguł wpadała w kłopoty wraz z Xavirą. Thalia po ojcu ma smykałkę do łucznictwa oraz myślistwa. Potrafi także się skradać i otwierać zamki.


Adryta - córka ważnego generała, starsza od Xaviry o rok. Bardzo poważna, skupiona realistka. Jest wysoka, ma krótkie spięte z tyłu czarne włosy i brązowe oczy. Zawsze, w porównaniu do pozostałych dziewczynek starała się przestrzegać zasad i norm. Poszła w ślad ojca i zaczęła się w szkolić w walce mieczem i sztuce wojennej.

Safona - córka nadwornego medyka i wynalazcy, o rok młodsza od księżniczki. Nieśmiała, kreatywna, zorganizowana. Ma brązowe włosy, zielone oczy. Przez swoją naiwność i wiarę w dobro, często dawała się zwodzić Xavirze. Jej domeną jest nauka. Zna się na zielarstwie, alchemii, medycynie i pirotechnice.

Telemak - drugi syn Aleksandra. Wrażliwy, uczuciowy, pogodny. Jak większość w rodzinie ma czarne włosy i złotobrązowe oczy. Ze względu na charakter nie wydawał się najlepszym kandydatem do tronu. Ulubieniec matki. Zna się na walce mieczem, kulturze. Jest niezwykle oczytany.




Dziennik postaci:

Xavira: "Nauczyłam, że najlepszym sposobem obchodzenia się z ludźmi jest mówienie im tego, co chcą usłyszeć."
Xavira: "Gdy chcesz, żeby druga osoba coś dla ciebie zrobiła, lepiej jest podać bardziej ważkie powody niż prawdziwe."
Xavira: "Schlebianie ważniejszym osobom niż ty jest mądre, nawet jeśli nie jest się szczerym."
Xavira: "Ludzie sami nie wiedzą czego chcą, dlatego potrzebują takich jak ja, aby mówiły im co mają robić."
Xavira: "Geniusz w rywalizacji nie polega na tym, aby zawsze dobiegać pierwszy do mety, aby wygrać; lecz na tym aby wygrać, bez względu na to który dobiegniesz."
Xavira: "Wolałabym żyć w bardziej burzliwych czasach. Może w wtedy mój ojciec spaliłby tą głupią Ajhadę."
Xavira: "Nie składam ofiar bogom, aby wspomagali moją sprawę. Robię to raczej po to, aby się do tego nie mieszali."
Xavira: "Dobrze jest móc posłużyć się kimś innym. Jednak jeśli chcesz mieć pewność, że coś zostanie zrobione, najlepiej zrobić to samemu."
Xavira: "Jeżeli nie możesz wygrać grając zgodnie z zasadami; nie graj zgodnie z zasadami."
Ta postać należy do użytkownika Azula. Kliknij tutaj aby zobaczyć profil użytkownika.