Chłopiec był ciągle u boku matki. Na statku i na lądzie. Doceniał te chwile, kiedy mógł okazać trochę przywiązania do Rozalii i w drugą stronę- czuć od niej matczyną miłość i troskę. Na takie relacje mogli sobie pozwolić właśnie na lądzie. Na statku Rozalia nie mogła okazywać słabości, dlatego też i Emilio przejął zachowania matki na rejsach i wyprawach.

Przez 3 miesiące był na szkoleniu u Krwawego Kła, który za plecami Rozalii uznał, że nie wypuści z rąk takiej perełki jak syn Johnsona, który nie dość, że wyglądał jak on, to jeszcze miał potencjał jak ojciec. 

Podczas ataku na Everego w Muxii, Kieł wysłał chłopca razem ze swoimi piratami w bój. Rozalia cudem zdążyła uratować go przed śmiercią. Emilio dzięki interwencji Neko dostał się na galeon Aleksa. Na galeonie Emilio poznał ojca, jednak ich stosunki były neutralne. Żaden z nich wcześniej nie miał ze sobą do czynienia. Dużym przełomem w jego życiu był ślub rodziców. Nie spodziewał się, że matka zaakceptuje tak łatwo ojca, szczególnie że umiał rozpoznać rozaliowe humory, a pałania miłością jej do Aleksa nie zauważał.  Sam Aleksander bardzo mu imponuje. Nasłuchał się historii na jego temat, ale też i widział dużo. Chciałby być taki jak on.

Ostatecznie Emilio został z matką w Liverpoolu, gdzie oswajał się z myślą, ze będzie musiał ubierać się wytwornie, wiązać włosy oraz uczyć się pod okiem nauczyciela. Poznał swojego wuja Marka. brata bliźniaka Aleksa. Polubił go, ale ojciec wzbudzał w nim większy podziw. Poznał też uroki i dziwy karczmy, gdzie mógł bawić się ze smokami i skąd wziął swojego psa Stefana. Kiedyś podczas wymknięcia się do karczmy poznał Elizę, z którą się zaprzyjaźnił. Za Elizą do jego domu wszedł wampir Fyllip, który sprawił, że dziewczynka go znienawidziła. Emilio nie mógł tego wiedzieć i nie mógł pojąć, czemu go nie lubi.

Sielanka nie trwała długo. Podczas przyjęcia z okazji Bożego Narodzenia i Nowego roku. Emilio był celem nieznajomego mu mężczyzny. Na pomoc przyszła mu Rozalia, która osłoniła syna od strzału, sama dostając kulą prosto w brzuch. Dla Emilio był to ogromny szok, widząc wykrwawiającą się matkę. Na szczęście z pomocą przyszedł profesor Lazarus, który uratował Rozalię, jednak Emilio wciąż pamięta tę scenę i często nie może przez to spać. Kolejnym ciosem było zniknięcie Rozalii. Dla Emilio zawalił się świat. Z nią był całe życie, przy niej czuł się bezpieczny, a teraz ona zniknęła, a ojciec wysłał do do dziadków. Czuł się odtrącony, niepotrzebny oraz czuł żal, że nie mógł nikomu o tym powiedzieć. Był też cholernie rozczarowany, że Aleks przyprowadził Essy do dziadków i miał sprawę do Elizy, kompletnie go ignorując. Pobawili się w tearzyk, gdzie Eliza miała udawać martwą. Po całej farsie Emilio odprowadził przyjaciółkę do pokoju. Był też świadkiem, jak prawie naga Essy przytula się do jego ojca, co wywołało u niego falę gniewu. Szczególnie, że porwana Rozalia nawiązała z nimi kontakt i jedyne co udało jej się przekazać, to coś o zdrajcy. Emilio uznał, że matka opuściła ich własnie z powodu irracjonalnego zachowania Aleksa, kiedy jest w pobliżu Essy. Potem nie było lepiej. Emilio i Eliza zostali porwani przez wampiry. Dzięki interwencji Aleksa i większej części gości z karczmy, udało się zabić Fyllipa i uratować Emilio. Po całej akcji Emilio poszedł z Aleksem na ślub Zuri i Andre w Paryżu, gdzie poznał dwie urocze dziewczyny. Margareth i Emilly. 

Po weselu i tańcach, ku zdziwieniu chłopca, Aleks zdecydował się na zabranie go na wypłynięcie i zbadanie morza w świecie Fariki. Dopiero podczas rejsu i przebywaniu na wyspie Emilio i Aleks mogli nawiązać jakiś większy kontakt i więź.

Nóż od ojca.

Pistolet od ojca.

Dosłownie Miniatura Aleksa.

Jednak na lądzie i od kiedy zamieszkał w dworku Johnsonów, musiał trzymać się etykiety i wytwornych strojów, w których źle się czuł, co często akcentował buntem w postaci nie wiązania włosów, a odrzucania ich do tyłu.