Strefa Sesji RPG • SSRPG - Nevaede

Strona 39 z 217

[ Wpisy: ]

Poprzednia 1, 2, 3, ... 38, 39, 40, ... 215, 216, 217, Następna

Autor	Wiadomość
Data	07.07.2018
Vlanca	14:15:20 Vlanca - Znam magię wody - odparła. - Nie potrafię jej sama wytworzyć, ale wzięłam nieco z jeziora.
Leriel	14:19:57 Leriel - Pytam o broń białą.
Vlanca	14:22:43 Vlanca - Nie znam takiej.
Leriel	14:23:25 Leriel złapała się za twarz - To jak chcesz przejść warownię?!
Vlanca	14:29:07 Vlanca - Co to znaczy? Miałabym walczyć? Wolałabym to zrobić po cichu.
Leriel	14:49:35 Leriel - Dobry żart.
Vlanca	15:06:48 Vlanca - Teraz to ty żartujesz, nie pokonam demonów.
Leriel	15:07:07 Leriel - Nie sama.
Vlanca	15:10:22 Vlanca - Co proponujesz?
Leriel	15:11:30 Leriel - Nie co ja proponuję, a co ty proponujesz... Jaką bronią chcesz walczyć.
Vlanca	15:17:41 Vlanca zastanowiła się. - Dzida, to się chyba tak nazywało.
Leriel	15:23:59 Leriel zaczęła powoli rozpadać się jakby była zrobiona z piasku. Czarny pył zaczął formować się w broń w dłoni Vlanci http://hosting.amv3d.webd.pl/image.php?di=92QN
Vlanca	15:30:24 Vlanca dziwnie się czuła trzymając w rękach to, z czym przed chwilą gadała. Sprawdziła jak ciężka jest broń.
Leriel	15:31:38 Leriel prawie nic nie ważyła.
Vlanca	15:33:29 Vlanca puściła broń dłońmi, jednak przytrzymała ją za pomocą magii. Zaczęła machać w ten sposób włócznią. To był jedyny sposób walki, w którym miałaby jakieś szanse.
Leriel	15:36:28 Leriel - Wow... - odezwała się w jej głowie - Muszę przyznać, że to świetne połączenie...
Vlanca	15:45:43 Vlanca aż zadrżała. Nie lubiła słyszeć głosów w głowie. - To musi się udać - rzekła pewnie.
Leriel	15:47:36 Leriel - Obyś miała rację. Teraz kieruj się na wprost. Staraj się nie skaleczyć...
Vlanca	15:48:56 Vlanca rozglądała się uważnie, idąc we skazanym kierunku. Czyżby były już blisko?
Leriel	15:50:42 Leriel - Nie jesteśmy blisko...
Vlanca	15:52:02 Vlanca - Nie lubię jak ktoś czyta mi w myślach.
Vlanca	15:52:18 Vlanca - Lepiej się czujesz jako kawałek metalu?
Leriel	15:55:46 Leriel - Nie czytam w myślach. Po prostu to widać jakbyś zaraz miała walczyć z demonami. Wyluzuj. Są kawał drogi stąd.
Leriel	15:55:59 Leriel - Ja się nie czuję... Mówiłam ci.
Vlanca	15:59:20 Vlanca wykorzystała drogę, by poćwiczyć i poobijać nieco Leriel po drzewach.
Agasharr	16:21:12 Agasharr - Zostaw sobie takie propozycje na bardziej adekwatne okazje.
Ulvrir	20:10:18 Ulvrir - A co w tej jest nieadekwatnego?
Agasharr	20:20:59 Agasharr - A to, że mi się spieszy, do cholery!
Ulvrir	20:21:49 Ulvrir - Jak kocha to poczeka...
Agasharr	20:29:05 Agasharr - Analogicznie jak nie kocha, nie poczeka. Czyli na jedno wychodzi. Gdyby nie to, że portal zniknął.. - wymruczała jakieś przekleństwo pod nosem, ruszyła w stronę rzeki, w miejsu jednakże trochę bardziej oddalonego od pracujących kobiet.
Ulvrir	20:30:22 Ulvrir - Dalej do końca nie wiemy gdzie jesteśmy tak?
Agasharr	20:33:03 Agasharr - Wiemy. Mniej więcej. Na pewno daleko od osoby która mogłaby nam coś powiedzieć... Cholera... Ale skoro Faust nakręcił przy portalu by wywaliło nas tu... chyba czas poszukać kłopotów. Skarżyli się tu na jakieś dzikie elfy, które im dzieci porywają czy coś. Mało mnie to obchodzi, ale... tacy mogą coś wiedzieć. A jeśli w okolicy znajdują się jakieś demony...
Ulvrir	20:40:46 Ulvrir - Czyli idziemy po pomoc do złoczyńców? Będzie super - uśmiechnął się - To prowadź.
Agasharr	20:42:14 Agasharr ruszyła teraz brzegiem rzeki, jako, że podobno to za sią grasowały dzikie elfy. Wyglądało na to, że muszą się nieco wrócić
Narracja	21:03:22 NarracjaDroga do mostu była żmudna i dosyć długa. Ulvrir śpiewał sobie coś pod nosem. Agasharr jednak nie rozumiała ani słowa. W końcu dotarli na miejsce. Sam most pozostawiał wiele do życzenia. Przypadkowo zbite deski i kłody. Sam most pewnie miał jakieś sto lat na oko.
Agasharr	21:04:38 Agasharr weszła na niego, starając się przeskoczyć szybko po deskach na drugi brzeg, by uniknąć ewentualnej kąpieli jeśli postanowi się pod nimi zawalić.
Mistrz Gry	21:05:32 PatrickLavender rzuca kością: (Zawali się?) 1.1k100(m0%) = 11 2.1k100(m0%) = 47 3.1k100(m0%) = 35 [Wynik:NIE]
Narracja	21:05:56 NarracjaMost o dziwo wytrzymał. Ulvrir czekał już na niej po drugiej stronie. Jak on tam się zna... a no tak...
Agasharr	21:08:42 Agasharr już miała coś powiedzieć na ten temat, ale skrzywiła się i odruchowo przycisnęła rękę do żeber. Widać, odezwały się niewyleczone rany. Kiedy ją odsunęła, na ubraniu dało się zauważyć plamę krwi, wielkości pięści - Chyba przesadziłam... - mruknęła.
Ulvrir	21:10:32 Ulvrir podbiegł do Agasharr - Wybacz mi... Zapomniałem całkowicie o tym - podszedł do niej by użyczyć się jako podparcia - Nie ma mowy o dalszej wędrówce. Rozbijemy obóz gdzieś w lesie. Może ci rabusie sami nas znajdą.
Agasharr	21:12:15 Agasharr - Bez przesady, nie jestem kaleką... - nie przyjęła oparcia, ale nie prostestowała w związku z obozem - Muszę tylko trochę odpocząć..
Ulvrir	21:13:22 Ulvrir wskazał na losowe drzewo - Usiądziemy tam.
Agasharr	21:14:40 Agasharr bez protestów ruszyła razem z nim i przysiadła, opierając się o pień. Rękę przyciskała do boku, niemal nieświadomie.
Ulvrir	21:30:22 Ulvrir - Gdybym znał tutejsze zioła... - usiadł obok niej i patrzył lekko zmartwiony.
Agasharr	21:32:51 Agasharr - Powiedziałam... muszę tylko chwilę odpocząć.
Ulvrir	21:35:47 Ulvrir - Skoro tak mówisz...
Agasharr	21:38:02 Agasharr pochyliła głowę, przymykając oczy.
Ulvrir	21:38:39 Ulvrir nic nie mówił. Tylko obserwował.
Agasharr	21:44:34 Agasharr oddech się uspokoił, wyrównał, wyględało na to, że usnęła, lub przynajmniej była tego bliska. Kiedy się nie krzywiła jak to często miała w zwyczaju, nie narzekała, nie zabijała nikogo spojrzeniem, wyglądała podejrzanie łagodnie.
Ulvrir	21:47:47 Ulvrir zamknął oczy ale nie poszedł spać. Czuwał.
Agasharr	21:56:43 Agasharr poruszyła się kiedy minęła godzinka może nie. Nieznacznie, uchyliła powieki, najpierw obserwując wilczka przez chwilę w milczeniu. Któż wie co działo się wtenczas w jej głowie. Przysunęła się bliżej.
Ulvrir	22:01:25 Ulvrir słyszał Agasharr i wiedział, że ta się do niego zbliża. Postanowił udawać, że śpi. Może chce go pocałować?
Agasharr	22:06:04 Agasharr przez chwilę zamarła, znów się przypatrując Ulvrirowi. Potem sięgnęła po nóż.
Ulvrir	22:06:49 Ulvrir kiwnął lekko uchem.
Agasharr	22:08:48 Agasharr znów zamarła - Wybacz - wyszeptała na granicy słuchu. Po czym próbowała wbić mu ostrze tuż obok serca.
Mistrz Gry	22:10:27 PatrickLavender rzuca kością: (Agasharr się uda?) 1.1k100(m0%) = 98 2.1k100(m0%) = 53 3.1k100(m0%) = 70 [Wynik:TAK]
Ulvrir	22:11:34 Ulvrir otworzył oczy kiedy usłyszał to słowo. Chwilę później poczuł jak coś wbija mu się w klatkę piersiową. Otworzył szeroko oczy i spojrzał na Agasharr. Kaszlnął krwią kiedy chciał coś powiedzieć.
Agasharr	22:15:09 Agasharr zamarła. Gra światła w brązowych oczach przez chwilę zdawała się zabarwiać je czerwienią.
Ulvrir	22:16:56 Ulvrir złapał ją za rękę, którą trzymała nóż. Z jego oczu poleciały łzy. Uśmiechnął się lekko. Z jego ust popłynęła krew. Nie mógł nic powiedzieć.
Agasharr	22:19:38 Agasharr otworzyła szerzej oczy w których rysowało się teraz coś między przerażeniem, a... w jej ustach wzbierał śmiech. Rozluźniła uchwyt, puszczając ostrze.
Ulvrir	22:20:47 Ulvrir wyciągnął ostrze ze swojej rany. Zaczął coś pisać palcem po ziemi. Ręka mu drżała mocno. Krew sączyła się z rany obficie.
Agasharr	22:24:24 Agasharr znów zmienił się wyraz twarzy. Teraz już nie wyglądała jakby miała się śmiać. Widać było jedynie panikę. Oderwała rękaw swojej koszuli, usiłowała zatrzymać krwawienie. Ciosu nie zadała prosto w serce, wiedziała dobrze, aż za dobrze gdzie ten organ jest i jak go uszkodzić.
Ulvrir	22:26:02 Ulvrir napisał na ziemi "Wybaczam" po czym oparł głowę o drzewo i zamknął oczy. Zaczął się dusić. Trwało to kilka sekund. Drżał po czym zastygł bez ruchu.
Narracja	22:29:26 NarracjaCiało Ulvrira w jednej chwili całe zajęło się ogniem. Ogień jednak nie parzył, ani nie rozprzestrzeniał się. Trawił tylko ciało. Bardzo szybko. Po Ulvrirze został jedynie napis.
Agasharr	22:47:15 Agasharr patrzyła przerażona na płomienie - Nie, nie, nie , nie! -rzuciła się w tamtą stronę, przezwyciężając, zakorzeniony w niej od niedawna strach. Nie zdołała nic zrobić. Zamarła, wpatrując się jedynie w napis. Potem zaczęła się śmiać. Z początku był to cichy chichot, za chwilę wyrywający się coraz głośniej z jej ust, w końcu skończyło się to opętańczym śmiechem. Zamilkła wpatrując się w ziemię w milczeniu. Dotknęła policzka. Z jej oczu ciekły łzy i to było dziwne. Otarła je, przyglądając się kropelką wody na ręce z niedowierzaniem.
Agasharr	22:50:48 Agasharr przez chwilę tak się im przypatrywała. Rozejrzała się nieprzytomnym wzrokiem. Napis gdzieś jej umknął, zlewając się z tłem. Może w obecnej chwili nie była w stanie go dostrzec. Podniosła się chwiejnie na łapy. Sięgnęła po nóż leżący na ziemi. On wciąż był od krwi, czy ona też spłonęła? poczuła okropny głód, skręcający jej wnętrzności. Uczucie odmienne od tego znanego przez śmiertelników. To przeszywające całą jej istotę łaknienie cudzej krwi, mocy, zdolności.
Ag	22:55:27 Ag : Dawno już nie odczuwała tego przerażającego pragnienia. Mimo, ze zabijała nieraz, często, tę część natury przez jakiś czas udawało jej się wytłumić. Do teraz. A jej zdobycz zabrano jej sprzed nosa. Była o włos od ucieczki od kary jaka ją spotkała. A teraz została sama. Ranna. Pozbawiona mocy. Ruszyła chhwiejnym krokiem przez las, tam gdzie miała się uprzednio kierować z Ulvrirem. Po chwili już przez las kroczyła nie ona, a biegła w lisiej postaci.
Data	08.07.2018
Narracja	17:42:06 NarracjaAgasharr wkroczyła nagle na trakt. Zapewne kupiecki. Poznała to po licznych śladach powozów na ziemi. Droga była szeroka i prowadziła w nieznane Agasharr kierunki. W oddali zauważyła jakąś istotę. Była zbyt daleko od niej by mogła określić kto to. Elf? Człowiek? Jedno było pewne. Wędrowało samotnie.
Agasharr	17:44:08 Agasharr [Lis] wędrując poboczem traktu, częściow może w jakiś zaroślach, jeśli się dało, starała się do owej istoty zbliżyć, wyczulając wszelkie zmysły.
Narracja	17:47:46 NarracjaAgasharr zobaczyła mężczyznę. Miał długie, spięte w kitę, ciemno fioletowe włosy. Ubrany był w czarne ubranie przypominające kimono. Biał biały szal oraz pas, przy którym nosił katanę. Nawet buty nosił drewniane, a do tego białe skarpetki. Szedł przed siebie pogrążony w myślach.
Agasharr	17:54:08 Agasharr [Lis] "Interesujące" stwierdziła. Coś w niej wołało by ponownie spróbować zabić, może tym razem jej plan by się powiódł, ale... nie, na razie go obserwowała wciąż w zwierzęcej postaci.
Narracja	17:57:05 NarracjaMężczyzna po prostu szedł przed siebie podążając traktem.
Agasharr	17:58:15 Agasharr [Lis] szczeknęła.
Mężczyzna	17:59:47 Mężczyzna odwrócił się i spojrzał w kierunku źródła tego dźwięku.
Agasharr	18:02:16 Agasharr [Lis] stała tak, by zauważył ją ale by w każdej chwili mogła zbiec z drogi i zniknąć w zaroślach. Przypatrywała mu się nadstawiając uszu.
Mężczyzna	18:03:03 Mężczyzna spojrzał lekko zdziwiony na to dziwaczne zwierzę. Po chwili kucnął i przyglądał mu się w zadumie.
Mężczyzna	18:06:33 Mężczyzna uśmiechnął się http://hosting.amv3d.webd.pl/image.php?di=IJIQ - Hej mały... zgubiłeś się? - wyciągnął do lisa dłoń.
Agasharr	18:11:23 Agasharr [Lis] podeszła krok bliżej, szturchając ni to przyjaźnie łebkiem o jego rękę.
Mężczyzna	18:12:36 Mężczyzna spróbował pogłaskać lisa - Pierwszy raz na oczy widzę takie zwierzątko - odparł ciepło.
Agasharr	18:14:14 Agasharr [Lis] pozwoliła się pogłaskać. Że też akurat nie było pod ręką nikogo kogo mogłoby to zdziwić.
Mężczyzna	18:15:17 Mężczyzna spojrzał w oczy zwierzątka - Masz strasznie inteligentne spojrzenie...
Agasharr	18:17:25 Agasharr [Lis] przysiadła, owijając łapy ogonem, przypatrując mu się lekko wyzywająco.
Mężczyzna	18:18:58 Mężczyzna - Jesteś głodny? Niestety nie mam przy sobie żadnej strawy.
Agashar	18:21:01 Agashar [Lis] dalej mu się przypatrywała w milczeniu. Znów szturchnęła głową jego rękę jak łaszący się zwierzak.
Mężczyzna	18:22:54 Mężczyzna - Chcesz iść ze mną? Niestety nie mogę zabrać cię ze sobą. Moja wyprawa jest zbyt niebezpieczna. Wracaj do lasku - popchnął liska lekko ręką.
Agasharr	18:24:10 Agasharr [lis] chwyciła go za tą rękę zębami ale nie na tyle by zrobić krzywdę.
Mężczyzna	18:27:36 Mężczyzna - Widać bardzo uparte z ciebie dziwo - westchnął - Skoro tak bardzo ci zależy - wyciągnął rękę z pyszczka i wstał - Może po drodze uda nam się znaleźć jedzenie. Miej tylko szeroko oczy otwarte.
Agasharr	18:29:04 Agasharr [lis] również się podniosła, machnęła ogonem, powiedzmy, na znak aprobaty.
Mężczyzna	18:29:35 Mężczyzna szedł dalej swoją drogą ale co jakiś czas patrzył na to dziwne stworzenie.
Agasharr	18:32:28 Agasharr [dziwne stworzenie] wędrowała obok, szybko przebierając łapkami, by za nim nadążać. Liczyła tylko na to, że jej rany znów nie zechcą się otworzyć.
Narracja	18:34:43 NarracjaCiszę w podróży przerwała strzała z łuku, która trafiła mężczyznę w głowę. Ta jednak zamiast się wbić złamała się i odbiła w kawałkach. Mężczyzna zatrzymał się. Przybrał pozycje obronną by również chronić to dziwne zwierzątko, które za nim łaziło. Chciał już wysunąć ostrze katany, ale wycofał się z tego pomysłu - Tylko sześciu? - odparł jakby sam do siebie.
Agasharr	18:36:04 Agasharr [Lis] stanęła pewnie na łapach, nadstawiając uszu, szukając źródła. Odsłoniła kły.
Narracja	18:40:22 NarracjaZza drzew i krzewów wyszło czterech ubranych w jakieś szmaty oraz liście, mężczyzn należących do rasy elfów. Chyba? Mieli długie uszy, zwężone jak u kota źrenice i postawę, która daleka byłą do wyprostowanej. Zachowywali się jak by byli bardzo nadpobudliwi. Skakali z nogi na nogę. Dwóch zaczęło zataczać kręgi wokół. Uzbrojeni byli w dość prymitywne włócznie, co nie oznaczało, że nie były niebezpieczne. Ich skóra była brudna od zieleni oraz błota. Na skórze mieli namalowane krwią paski i jakieś okręgi, a nawet pentagramy.
Agasharr	18:43:48 Agasharr na razie czekała, położywszy po sobie uszy, zjeżyła jej się sierść na karku. Jako, że stała za mężczyzną którego aktualnie mogła chyba uznawać za swojego sojusznika, odwróciła się tak by obserwować to, co znajdowało się za jego plecami. Czekała czy on zdecyduje się pierwszy zaatakować, czy to jego zaatakują.
Narracja	18:47:21 NarracjaElfy zaatakowały pierwsze, i to prawie równocześnie. Z ogromną prędkością jeden z nich podbiegł do mężczyzny w kimono. Wykonał pchnięcie włócznią celując w tors lecz mężczyzna wykonał jeszcze szybszy unik w bok i uderzył elfa w ramię z otwartej dłoni. Ręka elfa zwiotczała, jakby właśnie stracił w niej czucie po czym został odesłany kilka metrów dalej otrzymując solidnego kopniaka. Drugi z elfów użył ataku z doskoku. Mężczyzna chwycił zwierzątko i uskoczył w bok. Puścił po chwili go i przyjął kolejną strzałę. Tym razem w plecy. I ta również się złamała.
Narracja	18:48:27 NarracjaMężczyzna zajął się trzecim napastnikiem. Ten atakował go czymś na rodzaj szabli jednak on blokował ataki gołą ręką. Czwarty napastnik wykorzystał okazję i rzucił się na liska.
Agasharr	18:50:30 Agasharr [Lis] Doszła do wniosku, że bardzo dobrze zrobiła nie rzucając się od razu na samotnego podróżnika. Teraz jednak miała co innego do roboty niż składać sobie gratulacje. Starała się uskoczyć przed atakiem, skoczyć ku nogom napastnika, jeśli nie chwycić go zębami to chociaż wytrącić z równowagi.
Leriel	18:52:06 Leriel - Nie machaj mną jak cepem! - krzyknęła w głowie Vlanci.
Mistrz Gry	18:53:46 PatrickLavender rzuca kością: (Agasharr się uda taki manewr?) 1.1k100(m0%) = 95 2.1k100(m0%) = 67 3.1k100(m0%) = 12 [Wynik:NIE]
Narracja	18:54:41 NarracjaSkok się udał, lecz przy próbie złapania napastnika zębami dostała solidny kop w pysk. Agasharr odleciała metr dalej.

Strona 39 z 217

[ Wpisy: ]

Poprzednia 1, 2, 3, ... 38, 39, 40, ... 215, 216, 217, Następna

Zaloguj się Załóż konto"	FB Twitter Czat Gry Forum Ranking Jak grać? Kontakt

Szukaj...