Strefa Sesji RPG • SSRPG - XLI

Strona 39 z 42

[ Wpisy: ]

Poprzednia 1, 2, 3, ... 38, 39, ... 40, 41, 42, Następna

Autor	Wiadomość
Data	19.12.2018
Essy	21:41:29 Essy - Nie powinieneś czego? Odsłaniać przede mną tej wrażliwszej części?
Javier	21:54:36 Javier -Teraz się z tego cieszę, ale generalnie nie po to jest ta osłona żeby ją zdejmować przed byle pierwszą kobietą.
Essy	22:05:39 Essy - W sumie nie rozumiem przed kim w zasadzie się kryjesz. Albo dlaczego.
Javier	23:45:41 Javier -Przed wszystkimi. A czemu to... Kiedy ostatnio widziałaś wiek XLI?
Data	20.12.2018
Essy	00:03:55 Essy nabrała nagle powietrza i wyraźnie się spięła. Jak to? Czy on coś wie..? - Cóż... Mamy 4026 rok, nie jestem aż tak stara, by pamiętać jakiś inny wiek.
Javier	00:06:59 Javier -To nie jest czas dla takich jak ja.
Essy	00:13:23 Essy oparła się łokciami na jego torsie. - No proszę, zagubiony w czasie. Z jakiej epoki się urwałeś, panie Sortres?
Javier	00:17:39 Javier -Nie wiem. Ale wiesz, gdybym się pokazał taki jak Tobie teraz... zjedliby mnie.
Essy	00:21:05 Essy - Romantyzm, jestem pewna - zaśmiała się cicho. - Twoi przyjaciele wydają się w porządku.
Javier	00:23:46 Javier -Dlatego są moimi przyjaciółmi.
Essy	00:33:31 Essy - Co za szczęściarze.
Javier	00:36:01 Javier -Mhm. Znalazłem kogoś komu nie przeszkadza, że jestem miękki.
Essy	00:40:50 Essy - Mają z kogo cisnąć bekę.
Javier	00:47:56 Javier -A żebyś wiedziała. Śmieją się cały czas.
Essy	00:52:31 Essy - Jak mogą, to aż prosi się o zemstę. Sami pewnie też mają swoje tajemnice. Wyobraź sobie, że np. Trevon ukrywa gdzieś wiersze miłosne a Riki śpiewa Last Christmas pod prysznicem.
Javier	00:53:55 Javier -Wiem.- uśmiechnął się -Znam ich dłużej od Ciebie.- mrugnął -A Amelia przez dwa lata śliniła się na myśl o dupach widzianych w Animusie.
Essy	00:55:49 Essy - Zaczynam wątpić w jej gust, skoro miała ciebie tak blisko i nawet nie zwróciła uwagi.
Javier	01:00:25 Javier -Przesadziłem. Ale rysowała ich. Po alkoholu potrafiła narysować wszystko bez wierzchniej powłoki. Wszelkie urządzenia, budynki czy ludzi. Siebie też widziałem, a nigdy przy niej nagi nie byłem. I tak, oberwało mi się za przeglądanie teczki
Essy	01:03:03 Essy - Hah, tego już zdążyłam się dowiedzieć. Gdyby mi pokazała ten rysunek nawet nie mogłabym ocenić poprawności - westchnęła.
Javier	01:04:35 Javier -Mamy czas... Ale jeśli Ci się spieszy możemy też wiesz, wynająć pokój. Tylko to może różnie wyjść. Albo się włamać do Amelii. Bradley powiedział, że skoro jej i tak nie ma to może dać mi klucz.
Essy	01:10:11 Essy przygryzła wargę. Najchętniej już teraz zaciągnęłaby go chociażby do łazienki, ale nie chciała go zrazić swoją zapalczywością. - Pomyślę. Teraz już śpijmy.
Javier	01:18:14 Javier -Dobrej nocy.- mruknął, głaszcząc ją delikatnie.
Essy	01:27:18 Essy - Dobranoc - odszepnęła, przymykając oczy. Wkrótce zasnęła.
Data	25.12.2018
Narracja	03:01:47 Narracja Gdy Essy obudziła się następnego dnia, Javier wciąż leżał pod nią, ale już nie spał. Sprawdzał coś na telefonie i pisał trochę.
Data	26.12.2018
Essy	17:10:15 Essy uśmiechała się przez sen, mrucząc i ocierając się o Javiera. Po otwarciu oczu wyglądała na nieco zdezorientowaną.
Data	27.12.2018
Javier	02:52:20 Javier zablokował telefon - Dzień dobry. Mała jeszcze nie wstała, ale nie sprawdzałem czy śpi. - mruknął cicho.
Essy	02:56:48 Essy - Hm, ciekawe czemu - zerknęła na jego komórkę. - Długo tak czekałeś aż się łaskawie obudzę?
Javier	02:58:20 Javier odblokował i zerknął na ekran - 47 poziomów w Super Meat Boy.
Essy	03:01:37 Essy - W co ty grasz, dziecko - pogłaskała Javiera z rozbawieniem.
Javier	03:04:03 Javier - Tyle zdążył rozegrać młody od Kovu. Ja załatwiałem nam meble do nowego mieszkania.
Essy	03:21:58 Essy zdziwiło, że mógł podglądnąć w co gra syn tamtego doktorka. Będzie musiała przeszukać opcje w swoim telefonie. A już miała wrażenie, że wszystko ogarnęła. - No wiesz, takie rzeczy się zazwyczaj robi razem. Chyba, że planujesz się sam przeprowadzić.
Javier	03:27:46 Javier - Nie, ale tutaj załatwianie mebli to nie jest pójście do sklepu i wybranie. Muszę sprawdzić czy w ogóle mam skąd wziąć te najważniejsze. Bo Ame ma hamak, a ja bym wolał chociaż jakiś sennik.
Essy	20:10:34 Essy - Zaczynam się o nią martwić. Gdziekolwiek nie była, zawsze chciała tylko wrócić do Parintins, by dalej pomagać pustym. Jeżeli coś ją zatrzymało, to wbrew jej woli.
Javier	22:14:05 Javier - Co wiem o niej na pewno, to że niezależnie na ile zniknie, zawsze wróci. Choćby miała w tym celu zburzyć pół świata.
Essy	22:54:10 Essy - Ale na tak długo to chyba jeszcze nie zniknęła.
Javier	22:57:12 Javier -Może tym razem pojechała do Nowego Manhattanu?
Essy	22:59:59 Essy zdziwiła ta sugestia. - Czemu tam?
Javier	23:11:08 Javier wzruszył ramionami -Daleko.- w gruncie rzeczy miała to być lekka szpila do słów Essy sprzed tygodnia.
Essy	23:18:06 Essy dała mu kuksańca. - Nie pomagasz - zerknęła w stronę łóżka, czy ich rozmowa nie zbudziła dziewczynki.
Javier	23:18:51 Javier podążył odruchowo za jej spojrzeniem -Nie próbuję.
Narracja	23:22:02 Narracja W jednym miejscu kołdra była uniesiona, tam zapewne leżała Ellie.
Essy	23:27:53 Essy - Trzeba sprawdzić, co z jej matką. Zostawiliście jej jakąś wiadomość?
Javier	23:30:28 Javier wzruszył ramionami -Jest dwa mieszkania od nas.
Essy	23:40:00 Essy - I akurat będzie pukać do wszystkich sąsiadów, by znaleźć córkę - nie chciało jej się wstawać, ale myśl, że teraz ta biedna kobieta może panikować, nie wiedząc gdzie jest Ellie, zmusiła ją do porzucenia swojego jakże wygodnego i ciepłego posłania.
Javier	23:42:49 Javier -Zostań z młodą. -mruknął podnosząc się jak wstała -Pójdę tam jej coś napisać.- podniósł się i poszedł do odpowiedniego mieszkania.
Narracja	23:47:28 Narracja Gdy był przy drzwiach, usłyszał odgłosy szybkich kroków.
Javier	23:55:32 Javier zapukał.
Narracja	23:57:49 Narracja Kroki ucichły. Nikt się nie odezwał.
Data	28.12.2018
Javier	00:00:09 Javier -No dalej, otwórz, słyszę że tam jesteś. - powiedział wyraźnie znudzony.
Narracja	00:08:03 Narracja Drzwi w gruncie rzeczy zamknięte nie były. Kobieta otworzyła je, spoglądając podejrzliwie na mężczyznę. - Tak?
Javier	00:15:35 Javier wciąż nie miał koszuli i w ogóle wyglądał jakby dopiero co wstał. Jedną rękę miał w kieszeni -Przesadziłaś i straciłaś przytomność. Ellie jest bezpieczna u nas. Śpi.- i nie czekając na reakcję ruszył z powrotem, oglądając się tylko czy za nim idzie gdy otworzył drzwi.
Narracja	00:24:34 Narracja Wtem usłyszał jak kobieta odblokowuje broń. - Nie ruszaj się.
Javier	00:29:02 Javier westchnął jakby bardzo zmęczony i stanął -Jestem bez broni, mieszkam dwa mieszkania od ciebie, zapukałem normalnie i niczego innego nie robię.
Narracja	00:45:03 Narracja Kobieta zbliżyła się szybko do niego i okrążyła go. Ręce trzęsły jej się niebezpiecznie. - Ani kroku! - zaczęła cofać się, aż nie dotarła do odpowiedniego mieszkania i weszła do środka, rozglądając się za Ellie.
Narracja	00:45:31 Narracja - Odsuń się od niej! - krzyczała kobieta.
Narracja	00:45:54 Narracja - Już, spokojnie, Ellie nic nie jest.
Javier	00:46:13 Javier przewrócił oczami. Oparł się o ścianę- Nic dziewczynie nie jest, serio.
Essy	01:23:57 Essy uniosła ręce i odsunęła się ostrożnie.
Ellie	01:24:45 Ellie - Mamo nie strzelaj, oni nam pomogli - powiedziała zbudzona i usiadła, patrząc na kobietę prosząco.
Javier	01:25:19 Javier z założonymi rękami czekał na rozwój sytuacji. Przeż tej kobiety nie będzie na oczach córki obezwładniał.
Narracja	01:29:03 Narracja Widać było po oczach kobiety, że odpuściła, jednak ręka wciąż jej drżała i nie mogła nad tym zapanować. Chwyciła pistolet drugą dłonią.
Mistrz Gry	01:29:22 Aceris rzuca kością: (Broń wypali?) 1.1k100(m0%) = 28 2.1k100(m0%) = 33 3.1k100(m0%) = 75 [Wynik:NIE]
Narracja	01:32:27 Narracja Podczas wyswobadzania palców z pistoletu niechcący nacisnęła na spust. Nic się jednak nie stało. Kobieta odrzuciła pistolet od siebie. - Przepraszam...
Javier	01:40:05 Javier widząc, że kobieta nadal ma palce na spuście ruszył w jej stronę gotów wyrwać jej broń, a gdy nacisnęła spięły się w nim wszystkie mięśnie, ale na szczęście wystrzał nie nastąpił. Może broń była niezaładowana? Nieważne. Wziął pistolet -Jasne.- mruknął na przeprosiny jakby zniecierpliwiony całą sytuacją. -W każdym razie, jest tutaj.
Essy	01:40:42 Essy przeszył zimny dreszcz. Spojrzała na Javiera, bo to właśnie w niego wycelowany był przed chwilą pistolet. W mniej niż ułamek sekundy mogła właśnie stracić wszystko. I jedyne co by usłyszała to "przepraszam".
Narracja	01:42:44 Narracja Kobieta nie uniosła nawet na niego oczu. Ellie przytuliła się nagle do niej, co ją uspokoiło. - Wracajmy do domu.
Essy	01:44:39 Essy - Dobry pomysł. Wynoście się - warknęła.
Javier	01:47:17 Javier nie oddał kobiecie pistoletu. Obserwował tylko uważnie, wciąż skupiony i jakby niechętny.
Kobieta	01:55:31 Kobieta nie upominała się o pistolet, chciała po prostu zabrać stąd córkę. Wyprowadziła ją, trzymając za rękę.
Ellie	01:56:05 Ellie obejrzała się jeszcze na Essy i Javiera, i nieśmiało im pomachała.
Javier	01:59:28 Javier skinął jej głową i poszedł za nimi zamknąć -Nie mieliśmy szerzyć dobra, sadzić tęczy i smakować obłoczków?- obejrzał się z uśmiechem unosząc jedną brew.
Essy	02:11:27 Essy nie bardzo było do śmiechu ani nawet uśmiechu. - Jestem cholernym czarnym kotem. Zawsze przynoszę nieszczęścia. I tylko to.
Javier	02:19:45 Javier -Nic się przecież nie stało.- powiedział spokojnie. Schował pistolet w tylną kieszeń, po czym podszedł do Essy i objął ją, opierając jej czoło na swojej piersi, głaszcząc po plecach i całując w czubek głowy jakby uspokajał dziecko -No już. Wyprowadzimy się i nie będziesz jej więcej oglądać.
Essy	02:53:27 Essy objęła go mocno, wtulając się. - Wiem, po prostu strasznie się bałam.
Javier	02:58:26 Javier -No już...- poklepał ją jeszcze po pleckach i oparł brodę o głowę Essy, wtykając nos w jej włosy -Chcesz, to możemy się przenieść już dzisiaj. Zorganizuję jakiś transport dla najważniejszych rzeczy, zabierzemy łóżko i będzie dobrze.
Essy	03:02:40 Essy - To dobry pomysł - uśmiechnęła się w końcu. - Choć jak dla mnie nawet hamak będzie dobry. Byle w bezpiecznym miejscu.
Javier	03:05:04 Javier -Hamak jest wygodny do spania.- zgodził się, ale jego mina sugerowała, że przecież nie to mieli robić -Mimo wszystko zabrałbym ze sobą kilka najcenniejszych rzeczy. Wiesz, konsolę, broń, lodówkę z zawartością i tak dalej.
Data	29.12.2018
Essy	01:08:55 Essy zaśmiała się cicho. Zrozumiała w końcu, co miał na myśli. - Dobrze, co tylko zechcesz - wymruczała.
Javier	01:09:37 Javier -Doskonale.
Essy	01:20:38 Essy - Hm, jak to jest po hiszpańsku?
Javier	01:29:30 Javier -Doskonale?- upewnił się, że o to jej chodzi -Excelente.
Essy	02:00:52 Essy przełknęła ślinkę. - Łał... Ładnie - powiedziała wpatrzona w niego. Co z nią robił ten hiszpański akcent... Trudno się było dziwić Aleksowi, że sam wybrał sobie Hiszpankę.
Javier	02:03:48 Javier -Jak dla mnie to całkiem zwyczajnie.- wzruszył ramionami -No dobra, zadzwonię do dyspozytora i po kogoś kto użyczy wozu za drobną opłatą i będziemy mogli rozpocząć przeprowadzkę.
Essy	02:07:32 Essy - Nie będę miała nic przeciwko jak będziesz tak częściej mówił. Osłucham się i może szybciej nauczę - uśmiechnęła się, myśląc "tak! tak! tak!". - Wstąpię jeszcze na szybko do Rikiego i wrócę ci pomóc.
Javier	02:08:12 Javier -Trafisz.- upewnił się.
Essy	02:09:17 Essy pokiwała głową. Kilka dni temu (dla niej kilka godzin) napatrzyła się na mapę, szukając odpowiedniego miejsca na portal. Więc tak, dobrze pamiętała. - Będę z powrotem nim zdążysz zatęsknić - wspięła się na palce i go pocałowała.
Javier	02:13:25 Javier -A ja w międzyczasie załatwię jakiś dobry transport.
Essy	02:19:22 Essy wzięła swój telefon, poszukała w torbie karty płatniczej i wyszła. Kluczy nie brała, bo i po co. Teraz to będzie co najwyżej pamiątka.
Data	30.12.2018
Narracja	01:37:42 Narracja Javier odprowadził ją wzrokiem już z telefonem przy uchu załatwiają co zamierzał. Gdy Essy wróciła, dwóch typów znosiło ich dobytek do samochodu. Większość mebli została, bo należała do właściciela budynku. Zwykły samochód osobowy spokojnie wystarczył. Javier uważnie ich obserwował rozmawiając z nimi o czymkolwiek.
Narracja	02:13:49 Narracja Essy dostała mały opieprz od Rikiego za znikanie bez pożegnania, ale jej wytłumaczenie o przyjacielu w potrzebie uznał za dobre usprawiedliwienie. Nie odzyskała jednak fanta bez przejścia kilku dziwacznych prób, przez które trochę przedłużył jej się pobyt u chłopaka. W końcu z nienaruszonym prezentem skierowała się w stronę domu, zahaczając po drodze o sklep.
Narracja	02:14:08 Narracja Gdy zeszli na dół z kolejnym sprzętem, Essy siedziała na masce samochodu. - Pomóc? Czy mogę sobie popatrzeć? - uśmiechnęła się.
Javier	02:14:19 Javier - Możesz sobie popatrzeć. Zaraz kończą. - powiedział. I faktycznie dwa sprzęty później panowie meldowali gotowość.
Essy	02:14:32 Essy zajrzała do środka. - To wszystko?
Narracja	02:14:49 Narracja Była elektronika, jej torba z rzeczami, jego torba z rzeczami, lodówka i jakaś jeszcze torba. Zaraz ktoś zamknął.
Javier	02:15:01 Javier - No to jedziemy.
Essy	02:15:09 Essy zerknęła w stronę drabiny. - Upewnię się jeszcze, czy na pewno nic ważnego nie zostało - hej, chciała się pożegnać z tym miejscem.
Javier	02:26:32 Javier - Nie ma sprawy. - przepuścił ją.
Narracja	02:29:34 Narracja Mieszkanie prócz zniknięcia kilku gratów praktycznie się nie zmieniło. Łóżko, szafka nocna, fotel, kanapa, stoliczek... Bardziej wyglądało jakby Javier posprzątał, a nie się wyprowadził.
Essy	02:36:57 Essy - Nie idziesz? To potrzymaj - wcisnęła mu do ręki prezent w ozdobnej torebce. Puściła mu oczko i wspięła się na górę.
Javier	02:45:05 Javier tylko zerknął do środka, ale postanowił, że rozpakuje na miejscu, przy Essy.

Strona 39 z 42

[ Wpisy: ]

Poprzednia 1, 2, 3, ... 38, 39, ... 40, 41, 42, Następna

Zaloguj się Załóż konto"	FB Twitter Czat Gry Forum Ranking Jak grać? Kontakt

Szukaj...