Strefa Sesji RPG • SSRPG - Nevaede

Strona 36 z 217

[ Wpisy: ]

Poprzednia 1, 2, 3, ... 35, 36, 37, ... 215, 216, 217, Następna

Autor	Wiadomość
Data	21.06.2018
Vlanca	20:55:54 Vlanca nie wpakowała się wprost w gromadę elfów, wolała też pójść krótszą drogą. Skręciła w lewo.
Mistrz Gry	20:59:27 PatrickLavender rzuca kością: (Która droga kazała się być najbardziej bezpieczna?) 1. Lewo1k100(m0%) = 85 2. Prawo1k100(m0%) = 56 3. Żadna ;p1k100(m0%) = 9 [Wynik: Lewo]
Narracja	21:04:45 NarracjaVlanca czuła, że los oblał ją płynnym szczęściem. Moża ta woda w starej drewnianej misce pochodziła z jakiegoś źródła szczęścia, a elfy używały ją jako odplamiacz do ubrań? Kto wie. Vlanca drogę miała wolną. Strażnicy, którzy uciekli przed jej magią skierowali się w prawo i to właśnie tam narobili szumu, który ściągnął połowę osady. Kiedy zorientowali się, że Vlanca zbiegła, syrega już była przy wyjściu.
Vlanca	21:08:42 Vlanca opuściła jaskinię i rozejrzała się uważniej. Co dalej?
Narracja	21:13:45 NarracjaVlanca zobaczyła nienaturalną i nieprzeniknioną ciemność. To tak jakby ktoś wymazał cały świat i zalał go czernią. Nie czuła jednak by traciła zmysły czy przytomność. Jak odwróciła się to widziała wejście do osady jednak nic poza tym.
Vlanca	21:45:37 Vlanca wymacała ręką korę drzewa i nie oddalając się zaczęła obchodzić pień. Co się dzieje? Gdzie ona trafiła? Nawet jeżeli była noc, na dworze nie mogło być tak ciemno. Gdzie księżyc, gdzie gwiazdy?
Data	22.06.2018
Narracja	20:38:04 NarracjaVlanca w odmętach ciemności zauważyła malutką białą kropkę w oddali. Migała lekko.
Vlanca	20:43:24 Vlanca zatrzymała się i przyjrzała się dziwnemu światłu uważniej. Co to mogło być?
Data	23.06.2018
Narracja	00:01:43 NarracjaZ takiej odległości Vlanca nie mogła za dużo wywnioskować. Poczuła jednak, że ktoś za nią stoi i ją obserwuje.
Vlanca	00:04:02 Vlanca spięła się i odwróciła bardzo powoli, szykując się do obrony.
Narracja	00:18:55 Narracjaodwróciła się i... nic. Pusto. Ta sama zalewająca świat czerń. Nie widziała już nawet drzewa spod którego wyszła. Poczuła jednak oddech na swoim karku. Był suchy i chłodny.
Vlanca	00:20:17 Vlanca odwróciła się gwałtownie i wyciągnęła rękę, jakby chciała odepchnąć natręta.
Data	29.06.2018
Narracja	18:54:43 NarracjaZa Vlancą nic się nie czaiło. Jednak w chwili kiedy się odwróciła by odepchnąć powietrze, poczuła oddech na sobie. To coś teraz stało tuż obok. Znowu za nią.
Vlanca	19:03:36 Vlanca po raz kolejny odwróciła głowę w stronę, gdzie wyczuwała czyjąś obecność.
Narracja	19:06:24 Narracjahttp://hosting.amv3d.webd.pl/image.php?di=FDEX
Narracja	19:08:23 Narracja W stronę stwora poleciał strumień wody.
Narracja	19:11:04 NarracjaVlanca pod wpływem nagłego stresu nie zauważyła, że nie ma wody. To... coś wgryzło się w jej ramię. Zamiast krwi, z rany Vlanci wychodziły krwistoczerwone robale.
Vlanca	19:17:18 Vlanca krzyknęła i podrapała mężczyznę... Czy cokolwiek to było po twarzy, by się uwolnić.
Narracja	19:19:01 NarracjaStwór wygryzł spory kawał mięsa z ramienia i barku Vlanci. Puścił by przeżuć zdobyte mięso. Podczas żucia wydobywał z siebie psychodeliczny śmiech rozchodzący się echem po tej czarnej krainie.
Vlanca	19:24:08 Vlanca w przerażeniu złapała się za ranę. Wymagało od niej wielkiego wysiłku by powstrzymać odruch stworzenia ogona, by mogła biec, uciec jak najdalej. Nie widziała nic przed sobą, ale biegła bez wytchnienia.
Narracja	19:27:13 NarracjaOtóż Vlanca widziała coś przed sobą. Malutkie światełko w oddali. Migotało. Jakby ją wołało.
Vlanca	19:29:40 Vlanca przypomniała sobie słowa matki i przyjaciółki, by nie iść w stronę święcącego punktu, w końcu to mogła być pułapka. Ale przecież to nie było prawdziwe, musiała pamiętać o tym, by nie zwariować. Nic nie było prawdziwe, ani jej rana, ani robale, ani tamten potwór. To światło musiało jednak coś oznaczać, dlatego szła w jego stronę.
Narracja	19:30:23 NarracjaVlanca przed sobą zobaczyła małe bajorko. Lecz światełko było dalej.
Vlanca	19:32:35 Vlanca z ulgą wskoczyła do wody, jednak postanowiła przepłynąć bajorko i udać się dalej, w stronę światła. Po prostu bała się zatrzymać.
Narracja	19:36:59 NarracjaKiedy Vlanca wskoczyła do bajorka poczuła, że coś mocno złapało ją za rękę i wciągnęło pod wodę. Kiedy zobaczyła co to ujrzała swoją matkę. Na wpół pożartą i rozkładającą się - Vlaaaancaaa! - zarzęrziła.
Vlanca	23:00:09 Vlanca próbowała się wyrwać, póki nie rozpoznała syregi. - Mamo! - zawołała. - Nie... To nie ty... Znajdę cię, obiecuję! Puść mnie! - trzepnęła mocno ogonem, wyrywając się.
Narracja	23:02:05 NarracjaRęka puściła. Matka Vlanci posmutniała - Vlanco... moja córko... t-tak bardzo się boję - odsunęła się od niej i objęła się jakby było jej zimno.
Vlanca	23:03:46 Vlanca zawahała się. Ale nie, to nie mogła być ona, co ona tu robiła? Ale może w jakiś sposób się z nią kontaktuje? - Gdzie jesteś, mamo? Gdzie cię szukać?
Narracja	23:09:33 NarracjaDorra wynurzyła się z ciemnego dna bajorka - W mroku... - odparła. Była cała zmarznięta.
Vlanca	23:13:41 Vlanca - Może być gdzieś większy mrok? Zdaje mi się, że jestem w samej jego otchłani.
Narracja	23:16:12 NarracjaMatka Vlanci odezwała się do niej - Tak bardzdzdzo chcę bbbyś była zzzz nami... - zaczęła zanurzać się coraz głębiej.
Dorra	23:16:57 Dorra - Płyń za nami... musisz to zobaczyć - mruknęła. Głos miała przepełniony smutkiem.
Vlanca	23:20:30 Vlanca - Ale... Nie zrobicie mi krzywdy? - upewniła się, nim powoli zawróciła. Może rzeczywiście dostanie od nich istotną wskazówkę. Zachowywała jednak odległość dwóch ogonów.
Narracja	23:27:43 NarracjaVlancę otulił mrok. Nie widziała swojej rodziny. Nie widziała nic. Wyglądało na to, że została sama...
Narracja	23:29:36 NarracjaVlanca usłyszała zaraz pomruk niosący się echem w wodzie - Ding Dong Nie każ mi czekać...
Vlanca	23:30:09 Vlanca - Mamo! Dorra! - wołała je. - Zaczekajcie!
Vlanca	23:30:51 Vlanca - Kim jesteś?
Narracja	23:31:42 Narracja- Jest już za późno Żebyś próbowała uciekać
Narracja	23:32:57 NarracjaZ mroku wyłonił się ogromny Gorgontron i płynął w stronę syregi. Z jego paszczy wydobywał się krzyk innych syreg.
Vlanca	23:43:52 Vlanca faktycznie miała marne szanse, ale czekać na pożarcie nie zamierzała. Zawróciła gwałtownie i pognała pionowo w górę, ku powierzchni.
Narracja	23:48:25 NarracjaVlanca nad taflą wody ujrzała białą świecącą postać. Kucała nad bajorem i wyciągała rękę w stronę syregi. Syrega usłyszała szept, który o dziwo przebił się przez tą kakafonię krzyków, wrzasków i jęków - Nie bój się.
Narracja	23:49:29 NarracjaGłos z pewnością należał do kobiety, jednak był on dla syregi zupełnie obcy.
Vlanci	23:53:15 Vlanci nie uspokoiło to ani trochę. Z rozpędem wyleciała z wody i wylądowała na brzegu, już na nogach. Dopiero wtedy obejrzała się na tajemniczą postać.
Narracja	23:57:51 NarracjaVlanca upadła twardo na ziemię. Rana dała się we znaki. Porządnie. Białej postaci tam nie było. Podobnie jak bajora. Vlanca jednak dalej znajdowała się w tej mrocznej i czarnej do bólu krainie. Jedynym obiektem rzucającym się w oczy była biała migocząca kropka, która nieco przybrała na rozmiarach.
Data	30.06.2018
Vlanca	00:05:43 Vlanca jęknęła łapiąc się za ramię. Nie mam siły, pomyślała. Tak umrze, poddając się, nie mogąc walczyć dalej z szaleństwem. Ale jeszcze nie teraz. Musi spróbować dotrzeć do Clarice. Czy to światło... Czy to ona? Pomału, z bólem ruszyła w stronę światła. Już prawie, już prawie.
Narracja	00:07:09 NarracjaŚwiatełko przybrało coś na kształt... drzewa?
Narracja	00:08:22 NarracjaAle po drodze wyłoniły się kolejne dwa... Były łudząco podobne do tych z lasu tryfidów. Na ich gałęziach wisiały dwie osoby. Były nimi poprzebijane.
Vlanca	00:16:28 Vlanca biegła w stronę świetlistego drzewa, jednak uważała na te wrogie. Przebiegnie między nimi? Zdąży?
Narracja	00:18:42 NarracjaMiędzy drzewami wyrosła ściana cierni. Postać z jednego drzewa krzyknęła nagle - Ty kurwo! To wszystko przez ciebie! Uratowałem ci życie i tak mi się odpłacasz?! - Vlanca poznała ten głos. Należał do Ciriona. Wisiał na drzewie. Miał wszystkie kończyny przebite gałęziami. Sączyła się z niego krew, która wpadała do małych otworów w drzewie, które najeżone były zębiskami.
Vlanca	00:23:05 Vlanca zakryła dłonią usta. Nawet jeżeli to było nieprawdziwy, oglądanie go takiego nie należało do rzeczy najprzyjemniejszych. Starała się nie patrzeć za długo w jego stronę, ale wtem musiała się zatrzymać, widząc przed sobą ciernie. Zerknęła na drugie drzewo, czy się zbliża, czy da radę jakoś je ominąć.
Narracja	00:24:49 NarracjaNa drugim drzewie wisiał poprzebijany druid. Majaczył coś pod nosem. Dopiero teraz mogła zrozumieć jego słowa. Co chwila się jąkał - J-ja n-n-nie ch-chciałem... O-o-oni mnie p-p-potrzebują. M-m-muszę uratować i-i-ich...
Cirion	00:25:17 Cirion - Zaufałaś mu! A on cię zdradził! Ten skurwysyn sprzedał cię! Ahahahahahahaha!!!!
Narracja	00:25:55 NarracjaDrzew nie dało się ominąć. Vlanca byłą w potrzasku. Jak to się stało tak szybko, że nawet tego nie zauważyła.
Druid	00:26:38 Druid - O-o-n nie b-b-był złym chłopcem - kręcił głową na boki - O-o-on nie mógł z-zrozumieć.
Cirion	00:30:50 Cirion - I co? Kto miał rację?! Mówiłem ci! Ostrzegałem cię, ale nieee trzeba było się słuchać tego starego zgreda - zaczął się śmiać jakby dwoma głosami na raz - Skazałaś nas na śmierć! Wiesz co on ze mną zrobił? Nakarmił mną te jebane drzewaaaaa!
Druid	00:31:13 Druid popadał w szloch - J-ja n-nie chciaa - rozpłakał się.
Narracja	00:31:47 NarracjaVlanca usłyszała trzeci głos. Tego akurat nie znała - Musisz wybrać.
Vlanca	00:33:22 Vlanca rozejrzała się za tym trzecim głosem.
Narracja	00:35:09 NarracjaVlanca ujrzała mężczyznę ubranego w czarną marynarkę, eleganckie spodnie i buty lakierki. Pod pachą trzymał teczkę, a z kieszeni w marynarce wystawał mu długopis http://hosting.amv3d.webd.pl/image.php?di=0XPJ
Vlanca	00:39:52 Vlanca spojrzała na mężczyznę błagalnie, jakby on mógł jej jakoś pomóc. - Nie chcę wybierać, chcę po prostu się stąd wydostać.
Elegancik	00:43:18 Elegancik - Oni chcieli po prostu żyć. Twoje wybory doprowadziły do śmierci ich obu.
Vlanca	00:50:01 Vlanca - Druid sam sobie zasłużył, a Cirion... Naprawdę nie żyje?
Cirion	00:51:20 Cirion - Jak widać ty głupia mątwo! Jestem kurwa trupem! Bardziej martwy już być kurwa nie mogę! Hehehehehe
Elegancik	00:52:02 Elegancik - Nie do końca. Obydwoje są gdzieś pomiędzy życiem, a śmiercią. Żeby przejść dalej musisz wskazać kto z nich ma przeżyć.
Vlanca	00:56:01 Vlanca - To i tak nie jest prawdziwe... - mruknęła i wskazała na tego, który jej nie oszukał i nie zdradził. Który sam potrzebował pomocy.
Narracja	00:59:14 NarracjaVlanca poczuła przeszywający ból w szyi. Nie mogła nic powiedzieć. Nawet złapać oddechu. Mężczyzna ubrany w czerń wbił jej długopis w szyję - A to? Też nie jest prawdziwe? Co? - zbliżył ucho do jej ust - Nie słyszę. Powtórz.
Data	01.07.2018
Vlanca	20:54:35 Vlanca złapała jego ręce, próbując wyrwać długopis ze swojej szyi.
Narracja	21:02:07 NarracjaVlance się udało. Wyrwała długopis i jednocześnie pozbyła się czegoś co tamowało krwawienie. Krew tryskała z małego otworu. Elegancik poprawił tylko okulary na nosie. Po chwili uśmiechnął się obnażając setki malutkich i ostrych jak u rekina zęby.
Vlanca	21:04:22 Vlanca zrozumiała jak głupio zrobiła, ale inaczej by się udusiła. Przycisnęła ręce do szyi, starając się złapać kilka oddechów. Zaczęła się cofać w stronę cierni.
Narracja	21:04:54 NarracjaVlanca potknęła się i wpadła w ostre ciernie.
Vlanca	21:11:35 Vlanca złapała gałąź ręką, raniąc się dodatkowo, ale tylko tak mogła wydostać się z pułapki. Podniosła się. Czy miała jakąkolwiek drogę ucieczki?
Data	06.07.2018
Narracja	19:34:52 NarracjaVlanca zauważyła, że przez ciernie można się przecisnąć by znaleźć się po drugiej stronie.
Narracja	20:01:06 Narracja[Agasharr] Wilk oraz Lisica znaleźli się w lesie. Od tak. Zwykły las. Może pomylili portale?
Ulvrir	20:01:21 Ulvrir - A gdzie komitet powitalny? - rozejrzał się wokół - Pułapka?
Agasharr	20:02:10 Agasharr rozejrzałą się nieco nerwowo wokół, nadstawiając czujnie uszu. - Portal był w mieście... Co jest?..
Ulvrir	20:03:30 Ulvrir - Widziałem jak ten siwy dziad wchodził do tego portalu przed nami. Może przy nim coś zmajstrował?
Agasharr	20:06:59 Agasharr - CO?! Nie! Cholera... - Rozejrzała się jeszcze raz, bardziej nerwowo. Gdzie oni byli, gdzie ich wyrzuciło... Oby nie było to kolejne miejscetak zapętlone jak tamta wieża.
Vlanca	20:09:26 Vlanca spróbowała, cóż jej pozostało? Szybko wlazła między ciernie.
Ulvrir	20:14:47 Ulvrir - Muszę cię zmartwić... obróć się.
Mistrz Gry	20:15:07 PatrickLavender rzuca kością: (Obrażenia Vlanci) 1. Poważne1k100(m0%) = 96 2. Śmiertelne1k100(m0%) = 55 3. Lekkie1k100(m0%) = 42 [Wynik: Poważne]
Narracja	20:17:02 Narracja[Vlanca] Kolce cierniowe były nienaturalnie ostre. Bardziej niż brzytwy, którymi zazwyczaj okładali się ludzie podczas wojen. Cięły ciało Vlanci niemiłosiernie. Niektóre były wyposażone w ząbki, które skutecznie odrywały kawałek skóry. Nawet najmniejszy ruch powodował ogromny ból. Jednak nie było mowy o powrocie. Zaraz za nią ciernie się zwijały tworząc zaporę nie do przejścia. W końcu Syrega wyczołgała się z tego piekła.
Agasharr	20:17:55 Agasharr - Daj mi zgadnąć. Nie ma portalu - odwróciła się.
Narracja	20:18:51 Narracja[Agasharr] Nie było portalu.
Agasharr	20:20:55 Agasharr zaklęła siarczyście pod nosem - Super. Widzę, że ten stary dureń znów próbuje sobie ze mnie kpić... CHodźmy, pewnie nie jest tu zbyt bezpiecznie - ruszyła przez las, wciąż nasłuchując, rozglądając się za jakimiś śladami.
Narracja	20:26:21 Narracja[Agasharr] Las powoli stawał się gęsty. Liściasty. Bardziej zielony. Nic poza tym.
Ulvrir	20:26:36 Ulvrir - Nawet ładny lasek ci powiem...
Vlanca	20:27:16 Vlanca zakryła dłonią oczy, by chociaż je uchronić. Przygryzła mocno wargę, by nie jęczeć z bólu. Gdy w końcu uwolniła się z cierni, spróbowała wstać, pomimo ran.
Agasharr	20:29:31 Agasharr stawała się coraz bardziej nerwowa - Nie mam za cholerę pojęcia gdzie jesteśmy i czy nawet możemy się prędzej wpakować na demony czy na jakieś elfy lub kogoś znowu. Wogóle nawet nie jestem pewna czy trafiliśmy do tego świata co trzeba... - szła dalej przed siebie, szybkim krokiem.
Narracja	20:30:53 Narracja[Agasharr] Dostrzegła poruszające się krzaki. Szmer wskazywał na to, że coś w nich siedzi.
Narracja	20:31:33 Narracja[Vlanca] Była coraz słabsza. Była cała niebieska od krwi. Ból przyćmiewał zmysły. Całe ciało mimowolnie drżało.
Agasharr	20:34:10 Agasharr czujnie nadstawiła uszu, gestem ręki nakazała Ulvrirowi by był cicho. Sama podkradłą się bliej, biorąc do ręki nóż.
Ulvrir	20:35:08 Ulvrir stał tylko jak słup. Uszko lekko mu drgnęło - To chyba nic złego...
Agasharr	20:38:31 Agasharr zajrzała za te krzaki, by dojrzeć co tam się kryło.
Vlanca	20:39:51 Vlanca starała się nie ocierać ran o siebie. szła do przodu, ku światłu. Nie patrzyła za siebie.
Narracja	20:40:02 NarracjaZ krzaków wyleciała chmara... małych dziwnych włochatych zwierzątek ze skrzydełkami jak u owada? Wyglądem przypominały małe małpki. Zaczęły piszczeć i rozlatywać się w każdą możliwą stronę.
Ulvrir	20:40:09 Ulvrir parsknął śmiechem.
Narracja	20:41:07 Narracja[Vlanca] Poczuła jak jedno z ciernistych gałęzi chwyciło ją za nogę - Zapomnij o tym. Jesteś już moja - Usłyszała za sobą.
Agasharr	20:43:00 Agasharr położyła po sobie uszy
Vlanca	20:43:57 Vlanca krzyknęła z przestrachu i bólu. W końcu odwróciła się, szarpiąc się lekko, by uwolnić nogę. - Nie, proszę! Zrobiłam, co chciałeś!
Narracja	20:44:39 Narracja[Agasharr] Dalej las stawał się jeszcze gęstszy. Zrobiło się odczuwalnie cieplej ale nie nazbyt gorąco. Zaczęły też pojawiać się różnokolorowe kwiaty. Miały różne rozmiary i kształty. Niejednego mogły zadziwić swoim wyglądem.

Strona 36 z 217

[ Wpisy: ]

Poprzednia 1, 2, 3, ... 35, 36, 37, ... 215, 216, 217, Następna

Zaloguj się Załóż konto"	FB Twitter Czat Gry Forum Ranking Jak grać? Kontakt

Szukaj...